Druiven en zon....

Toen we 8 jaar geleden in dit huis kwamen wonen, stond er in de tuin een verwaarloosde druif. We werden helemaal enthousiast en maakte een pergola zodat hij fatsoenlijk kon groeien, snoeide hem, bemeste hem en keken vol plezier naar onze eerste groeiende oogst.... Klinkt geweldig he? Tot we ze gingen proeven....bah ze waren helemaal niet lekker. Gelukkig had niet iedereen diezelfde mening en ieder jaar genoten andere van onze druiven. 

Sinds die tijd doen we ook niet zo heel veel aan onze druif. We snoeien flink in het najaar en daarna laten we de natuur zijn beloop. Omdat we nu de eigenaars zijn van een ontsapper en bedachten we dat we misschien wel eens druivensap konden gaan maken... uiteraard met de hoop dat die wel lekker is ;). Of misschien wel jam. Die maakte m'n schoonmoeder de laatste jaren en die was erg lekker. Dus na een aantal jaren krijgt deze druif misschien toch wel een plekje in onze voorraad in de vorm van sap of jam.

Druiven hebben prachtige bladeren, maar in de herfst zijn we wat minder blij met die prachtige bladeren. Ze liggen door heel de tuin heen. Daarom hebben we afgelopen week, alle bladeren weggeknipt. 

Dit heeft 2 voordelen, de zon (als hij er is) kan goed bij de druiven en die kunnen zo hopelijk nog beter rijpen en straks scheelt het een hoop ruim werk.

Van de week toen de zon zo prachtig scheen eens wat mooie plaatjes geschoten.... genieten jullie mee? De druif waar je nog bladeren aan ziet hangen is de druif van de buren. Ze lopen bijna naadloos in elkaar over...