HOW TO: Travel journal

Vorig jaar zomer maakte ik op vakantie een travel journal. 

Vandaag voor jullie mijn tips en trucs op een rij om zelf ook zo'n gaaf dagboekje te maken!

Wat heb je nodig?
Een leuk boekje

Fineliners

Kleurpotloden

evt. waterverf

Lijm

Schaar

Potlood

Uiteraard is er nog veel meer optioneel, zoals stikkers, washitape, bladzijdes uit een woordenboek, touwtjes, stempels, stencils, glitters, verzin het maar niks is te gek!

Persoonlijk vond ik het het prettigste om iedere dag mijn dag te vangen in woorden en plaatjes. Iedere dag verzamelde ik bonnetjes, foldertjes, kaarten, grasplukjes, muntjes, entreebewijsjes, enz. 's Avonds ging ik er lekker voor zitten. Met diverse lettertypes schreef ik de belangrijkste dingen op en vulde zo mijn pagina. De ene keer alleen maar woorden, de andere keer gebruikte ik ook foldertjes en bonnetjes, om de andere keer weer een grote tekening te maken. 

Kan je niet tekenen? Geen probleem! Ik ook niet, ik trek zo'n beetje alles over. Dus wees niet bang om dat ook lekker te doen. wees niet te streng voor jezelf, het hoeft niet perfect, foutjes mogen gemaakt worden!!!

Ik vond het erg leuk om er ook wat humor in te gooien... zoals hieronder ;)

Varieeer qua handlettering in grote en vorm van letters, dan krijg je een vrolijk en speels geheel! Voeg kleur toe en probeer die kleur over je heel je pagina te gebruiken. Zoek toffe quotes op die schrijf die er ook bij. 

Verzamel eens de labels van je favoriete vakantie producten.

Ik gebruikte mijn linkerpagina voor plaksels en de rechterkant voor de onze dag in woorden. Maar daarin kan je uiteraard ook kiezen. 

Houden jullie een vakantiedagboek bij? 

Gasblog Maaike: Desillusies in december

Op mijn andere blog schrijft pleegmoeder en duizendpoot Maaike met enige regelmaat blogs. Ze verhuisd ook gezellig mee naar deze blog! Maar tot mijn schaamte ging er iets mis met haar laatste blog. Mijn mail werd geblokkeerd en ik kon er niet op tijd bij. Na Sinterklaas vond ik deze blog nog... Hij is zo mooi, dat ik hem toch nog deel!... Dus lieve mensen mijn oprechte excuus voor deze verlate blog ;)

December en desillusies

Warning: als jullie nog in Sinterklaas en alle onverklaarbare gebeurtenissen daaromheen geloven, lees dan vooral niet verder. In deze blog verklap ik namelijk dat de oude man als zodanig niet meer bestaat en dat kan voor tere harten een flinke klap zijn.

Enfin, nu dat alvast ter tafel ligt en de tranen over het verlies van kinderlijk vertrouwen gedroogd zijn, bij dezen een verhaal over de dagelijkse praktijken in een gemiddeld pleeggezin.

Wij hebben, naast onze eigen kinderen, twee pleegdochters in ons huis en hart wonen. Ze zijn beiden als geplaatst als crisis (waarbij crisis slaat op de snelheid waarop er hulp nodig was) toen ze nog in de luiers zaten, maar inmiddels tien jaar bij ons. Prachtige meiden. Hoewel ze qua leeftijd vrijwel niks schelen, hebben ze allebei een heel eigen achtergrond, karakter en rugzakjes.

Ik weet niet hoe het bij jullie thuis gaat met de gang van zaken rondom 5-12. Ik weet dat er mensen zijn die hun kinderen heel vlot uitleggen wat de gedachte achter het Sinterklaasfeest is en er zullen ook vast ouders zijn die de magie van Sinterklaas in leven houden. Wij zitten daar een beetje tussenin. Door middel van vragen stellen peilen we een beetje in hoeverre een kind nog ontvankelijk is en daar spelen we qua begeleiding dan op in.

Maar ja, ze zijn 10 en zitten in groep 7. Een groot gedeelte van de klas ‘geloofd’ niet meer. En hoewel pleeg 1 het waarschijnlijk wel aan zou kunnen als een klasgenoot per ongeluk het echte verhaal uit de doeken zou doen, zou pleeg 2 dat kind waarschijnlijk aanvliegen. En niet uit liefde, maar meer uit gebrekkige emotieregulatie.

Dus na ampel intern overleg nam ik de schone taak op me om het nieuws te brengen. Onderweg richting een blauw-geel warenhuis, zoon reed, pleeg 1 mocht voorin en ik zat achterin naast 2, omdat ik vermoedde dat deze wat extra ondersteuning nodig had. Dat was een goede inschatting, waarbij de term ‘extra ondersteuning’ heeeel vrij ingevuld dient te worden.

Ze hadden beiden al bedacht dat Sinterklaas zelf niet meer bestond, “...want zo oud worden mensen gewoon niet”. Mooi, dat legde een aardige basis voor de volgende vraag” “Waar denken jullie dat de cadeautjes dan vandaan komen?” Pleeg 1 suggereerde dat de regering daar dan wel de hand in zou hebben, omdat we het laatst over belastingen hadden gehad.

(@Marc Rutte: als de dit leest, neem die suggestie gerust mee. Mijn stem heb je.) Toen ze doorhad dat het een feest was van volwassenen voor kinderen, concludeerde ze dat ze dan maar erg geboft had dat we gewoon twéé keer per jaar cadeaus voor haar kochten, kreeg ik een dikke knuffel en vroeg ze of ze muziek mocht luisteren.

Pleeg 2 daarentegen schoot volledig op slot. Bleek dat haar moeder vorige jaar had gezegd dat Sinterklaas niet bestond en dat de cadeautjes bij Hans en Maaike vandaan kwamen. Ze was toch verschrikkelijk boos op haar moeder geworden, wou dat absoluut niet accepteren en nu dat toch waar bleek te zijn was de grond onder haar voeten, dat bij dit meiske toch in heel fragiele staat verkeerd, volledig weg.

Conclusie A: ook al hebben deze meiden min of meer dezelfde start gehad (op vroege leeftijd geplaatst, als crisis, beiden langer gebleven en met perspectief tot volwassenheid in dit gezin), ze verschillen in hun gevoel van veiligheid en hechting als dag en nacht.

Conclusie B: als je een slecht nieuwsgesprek moet voeren, zorg dan dat je daar de tijd voor neemt. En indien in voornoemd gesprek in een auto plaatsvindt: een privé-chauffeur. En deuren met automatische vergrendeling, dus niet van binnenuit te openen.

(En het gaat nu wel weer goed met haar hoor. Ik ben stapsgewijs linkjes aan het leggen naar gebeurtenissen en de waarheid daarachter, we knipogen naar elkaar als “Sinterklaas” toch iets in de schoen heeft gedaan, vragen ons zogenaamd af waarom er exact hetzelfde pakpapier in mijn kast ligt en giebelen als ik zeg dat ze even niet in de slaapkamer mogen komen “...omdat ik heel druk bezig ben met de, ahum ahum, was.” We komen er wel.)

Bedankt Maaike voor je bijdrage... wat een heftige openbaring voor je pleegjes! Zeker als je fundamentje al zo fragiel is. Ik wens je heel veel wijsheid en liefde toe voor deze mooie mensen.

Zoals jullie lezen heeft Maaike ook haar eigen bedrijf Slip of the mind. Klik eens door om te kijken wat ze zoal doet en maakte. Een beetje reallife meekijken in het leven van een cateraar die ook nog pleegzorgmoeder is? Volg haar op instagram slip_of_the_mind. 

Goodbye is verhuisd

Misschien heb je hem wel gemist...

Mijn maandelijkse post 

Maar niet getreurd...

Hij is gewoon verhuisd naar mijn nieuwe blog!

Je vind hem hier

Sinterklaas havermoutpap

Sinterklaas is weer in het land... Tijd voor speculaas, kruidnootjes, chocoladeletters, surprisestress, dichten en schoentjes zetten. Voor mijn mannen maakte ik deze havermoutpap...een beetje extra versierd om te vieren dat de goedheiligman in het land is :)

Ik kookte van een halve liter melk en 100 gram havermout pap, snufje zout er doorheen een klein kwartiertje laten koken. Ik hakte wat kruidnoten wat kleiner, sneed 1 banaan in plakjes. Dit verdeelde ik over de havermoutpap, strooide er nog wat chocolade druppels (kan je ook een stuk van een chocolade letter voor fijn hakken) over, lepel erbij en smullen maar!

DIY: Surprises

Echt een held ben ik niet in het maken van Surprises, maar ik vind het wel leuk.... De ideeën haal ik overal vandaan en waarom niet delen met jullie.

Want in deze tijd heb jij misschien ook wel inspiratie nodig

__________________________

Robots...

Deze robots maakte ik samen met Thomas, voor een kindje in zijn klas en voor mijn schoonzus. 

Je plakt met een lijmpistool 2 blikken op elkaar, met bv een tussenstukje van een klein plastic doosje/klosje. Dan kan je gaan versieren.... De borstplaatjes zijn printplaatjes die uit een oude pc komen. De armen zijn gemaakt van knijpers, beplakt met washi-tape. Verder versierde we de robots met plakogen, kralen, stukjes stof, papier, stukjes draad, lampjes...

Leef je uit... Het kan niet gek en raar genoeg bij een robot... Het kadootje kan je aan de binnenkant vast tapen. 

____________________________________________________

Luxe Kadodoosje....

Mijn schoonvader vroeg op zijn lijstje om pelpinda's van goede kwaliteit...

Nou die kreeg hij hoor... Sint vond een hele bijzondere in een uithoek van de wereld... 

Ik nam een doosje van de juwelier, waar een horloge in heeft gezeten. Je weet wel zo'n luxe met een kussentje erin... welke je uit elkaar kan schuiven... Ik pakte het deel waar het logo op staat in met "luxe" inpakpapier. Maar wel op zo'n manier dat hij nog opgeschoven kon worden.

Strikje eromheen en klaar is het doosje. Uit een zak pelpinda's nam ik 1 hele mooie pinda en bond hem met een touwtje op het kussentje, Strooide wat grote glitters in het doosje erbij en klaar...

Het doosje ging in een luxe kadotasje met daaraan een label, met daarop: "Special Delivery"

en uiteraard kreeg mijn schoonvader ook nog kadootjes...maar hier hebben we met zijn allen hartelijk om gelachen ;)

___________________________________

Pietenmonster

Deze surprise maakte ik samen met onze oudste voor een meisje uit de klas. Uit de doos die wel als basis gebruikt, sneden we een vierkant gat waar een kinderhand door heen past. Daarna pakte we de doos in zwart papier in. De plek waar het gat in de doos zat, sneden we in, zodat je door zijn "mond" bij de kadootjes kan. We maakte hele lange muizentrapjes en plakte daar zwarte vierkantjes aan als handen en voeten. De mond maakte van wit papier en een extra laag zwart papier. De ogen mochten lekker ongelijk. We gaven het monster grote papieren krullen als haar en een pietenmuts als finishing touch

Maken jullie altijd surprises?

Pietje vulde de broodtrommels

Onze jongens eten altijd op school en ik stop er eigenlijk iedere dag wel iets extra's bij. De regel op school is dat er in principe alleen gezonde dingen mee mogen. Dus fruit voor tussen de middag en 's middags een normale lunch. Geen bergen chips, snoep of chocolade. Ideaal, iets waar ik helemaal achter sta!

Maar soms moet je uitzonderingen maken en gelukkig is die ruimte er ook gewoon. Dit keer wilde ik heel graag wat Sint lekkers mee geven en ik deed er een gedichtje van de Hoofdpiet bij. De juffen moesten er hartelijk om lachen en de kinderen kwamen met een stralende lach thuis... Omdat zwarte piet in hun brooddoos gezeten had ;).

Alternatieve Sint Kadootjes

We houden van Sinterklaas, maar lopen al een paar jaar tegen het luxe probleem aan dat iedereen alles al heeft. Toen we vorig jaar aan het verzinnen waren wat we wilde geven aan onze familieleden, kwamen we er eigenlijk niet uit. Ook bij het verzinnen van eigen verlanglijstjes voor onze verjaardagen of 5 december lopen we vast. We zijn zo gezegend en hebben weinig wensen die op zo'n lijstje kunnen. Ons huis is gewoon normaal, maar er zitten genoeg spullen in. Eigenlijk hebben we geen behoefte aan nog meer spullen. 

Collect moments, not things

Bovenstaande quote deed ons beseffen wat we al aanvoelde en merkte. Spullen en dingen wordt je niet gelukkig van. Momenten en herinneringen maken ons wel gelukkig! Maar hoe giet je dat in de vorm van Sinterklaas vieren? En we namen we een risico dat het niet goed ontvangen zou worden. Maar toch besloten we deze stap te nemen en iedereen een persoonlijk moment kado te geven. Daardoor geef je wel wat meer geld uit uiteindelijk, maar je hebt er dubbel en ook zelf plezier van.

Zelf kaarten maken

Om toch iets te kunnen overhandigen maakte ik zelf kaarten, met daarom een soort tegoedbon. Wat gaven we dan weg? Een keertje lunchen. Ontbijten bij een hotel (voor onze jongens die dat zo graag een  keertje willen). Tegoed bon om bij ons thuis chinees te komen eten. En een middagje bowlen. Zo hebben we met iedereen een moment en dat is compleet op hem of haar afgestemd. 

De kaarten maakte ik bruine craft kaarten. Ik leefde me uit met letters, zwart, wit en washitape. Heerlijke bezigheid voor een middagje. Aan alle enveloppen kwam een gedichtje waarbij de Sint uitlegt waarom hij dit jaar koos voor een ander soort kadootjes en niet voor wat er standaard gebeurde.

en?...

Het beviel super goed! Onze familie was zeer verrast en de enveloppen en tegoedbonnen werden goed in ontvangst genomen. Ondertussen hebben zijn alle tegoedbonnen ingeleverd en hebben we het reuze naar ons zin gehad. Sommige dingen heeft Hans gedaan, andere ik en andere als gezin. Super en waarschijnlijk gaan we dit wel vaker doen. 

Ik wilde dit het liefst vorig jaar al delen, maar dat ging niet aangezien er ook wat familieleden meelezen op mijn blog ;). Maar dit jaar kan ik ze gemakkelijk delen en sta ik er nog helemaal achter. Ik kan het iedereen aanraden om eens een alternatief Sint kadootje te geven.