Afscheid nemen van ons eigen stukkie Hollandse klei

Dit berichtje staat al weken klaar....Nee dat schrijf ik niet goed.. De titel staat al weken in concept klaar... Het berichtje bleef leeg... Waarom? Omdat ik het lastig vind.. Lastig om dit blogje te schrijven... 

Want het zit zo we gaan stoppen met onze moestuin... 

Dat was een hele lastige beslissing... 

Weken en misschien wel een paar maanden twijfelde we. 

Moeten we hier mee door gaan... 

konden we het wel... 

waar moesten we de tijd vandaan halen...

maar tegelijk het is er zo fijn...

zo vredig en goed om bezig te zijn...

zeker voor Hans na zijn kantoorwerk even op de tuin...

en toch...

Toch gaan we stoppen...

nog steeds met pijn in mijn hart... 

het voelt als falen...

als mislukken...

ik weet en kan beredeneren dat dat niet zo is... 

maar gevoelens zijn nou eenmaal niet hetzelfde als mijn ratio... 

We liepen tegen meerdere dingen aan. 

Als eerste en grootste reden is het mijn lijf wat niet mee werkt. We hopen dat dat van tijdelijke aard is, maar tob al zo lang. En als het niet meer hersteld naar het oude ... dan kan ik dus niet op de tuin meehelpen en moet Hans alles alleen doen. Hij heeft een drukke baan en ziet het niet zitten om dit alleen te doen. Vooral niet omdat het vooral 's avonds zou moeten.... want we vonden het zo zonde om onze zaterdagen op te offeren. Die zijn voor ons nog zo kostbaar. We willen leuke dingen doen met de kinderen. We zitten verder op zaterdag nergens aan vast en dat is heerlijk. Maar anders was/is er altijd nog de tuin.

Daarnaast liepen we heel erg aan tegen de strijd met de elementen... De langdurige kou, de natte zomer, de hete nazomer... Daardoor kwam er aardig veel niet op en vervolgens verbrandde ze in de hete zon. De afgelopen jaren verlopen onze zomers wel vaker "anders" dan we gewend zijn in Nederland... Of lang koud, of juist extreem nat of langdurig warm... Dat maakt dat je steeds vaker tegen de problemen zal aanlopen van bonen die verdrinken, sla die verbrandt, zaden die niet ontkiemen. Dat maakt dat wij er minder plezier in hebben. 

Ook liepen we tegen de vraat van dieren aan... De vogels aten bv eerst onze maisplantjes op. De 3 die het overleefde en kloven hadden gevormd, werden opgegeten voor we ze konden oogsten. De snijbonen die ik 's avonds op de planning had staan, bleken aangevallen te zijn door de vogels. De sla die lekker groeide, hing ineens slap.... Probleem? Woelmuizen hadden de wortels weggevreten. Zo ging het dus met veel dingen. 

Om dat tegen te gaan zouden we moeten gaan investeren. Veel mensen op ons complex hebben hun tuin compleet overdekt met netten. Grote en hoge palen de grond in, daaroverheen netten... Zo groot en hoog dat je er onder kan werken. Ideaal...Maar is best een investering. Tel daar nog eens een kas bij op die we zouden moeten/willen overnemen, de huur van de tuin (die hier niet mis is), aanschaf van zaden... Dat maakt dat het wel heel erg prijzig wordt... En tja dan zijn de kropjes sla bij de supermarkt, de boontjes op de markt en de aardbeitjes bij de groenteboer vandaan toch echt voordeliger.. Nou moet je niet moestuinieren om er rijk van te worden, maar enigzins besparen of quitte spelen moet te doen zijn.... in onze ogen zijn deze investeringen te hoog... Zeker gecombineerd met de andere bezwaren...

Maar toch...

Toch konden we de knoop wekenlang niet doorhakken...

bleef deze blog ongeschreven...

Half september hakte we dan toch definitief de knoop door en stuurde ik het opzegmailtje... Geeft de beslissing rust? Nee eigenlijk niet... Want het was ook wel weer erg leuk en ontspannend... Maar voor ons duidelijk... niet voor nu... De tuin zijn we leeg aan het maken. Van de week de laatste tomaten geoogst. We laten hem netjes achter en dan gaat de sleutel terug....

Dus aan ons avontuur komt nu dus een eind... 

Geen eigen stukkie Hollandse klei meer voor ons... 

Kastjes die je liever dichtlaat...

Oh help....

al een hele tijd wist ik het..

deze kast(jes) moest ik vooral dicht laten...

Ik kon me door allerlei drukte en excuses er niet toezetten om er mee aan de slag te gaan, maar uiteindelijk kwam het er toch van.... maar pfff... help me even herinneren dat ik dat de volgende keer gewoon eerder doe ;)...

In het kastje onder het aanrecht stond gewoon te veel, ook veel wat niet praktisch was en weinig gebruikt werd... Dus alles eruit...ahumm en goed schoonmaken... ik zei toch al kastjes die je beter dicht kan laten

Daarna alles uitzoeken, nieuwe plekjes geven en een deel een andere bestemming geven...

stukken beter toch?

Het is geen kastje... maar vooruit het heeft ook een deurtje dus mag ook in deze blog... De magnetron de plek waar je even snel wat in mikt en opwarmt...

dat gaat uiteraard niet altijd goed en er "kookt" wel eens wat over.

Dat ruim ik echt wel gelijk op, maar toch zaten er toch nog wat andere vlekken in.

Ik plaatste een bakje kokend water met daarin veel azijn en liet de magnetron 10 minuten draaien en daarna kon ik alles zo heel simpel afnemen met een vochtige doek...

En hij glimt weer :)

En dan die gangkast, wat is hij heerlijk diep en wat heeft hij heerlijk veel planken... voor tja rommel, dingen die even snel uit het zicht wil hebben, tijd om hem ook onder handen te nemen.

alles eruit en de helft richting de prullenbak en de andere helft weer netjes terug in de kast en heerlijk weer opgeruimd... en plek voor weer wat andere dingen die een plekje nodig hadden. Helemaal perfect en super netjes is het niet... maar joh het is maar de gangkast :)... die hoeft dus ook bijna nooit open ...

Deze blog schrijf ik in de hoop dat jullie wat herkennen en tja... want heeft niet iedereen van die kastjes die ze liever dichtlaten?...  zien dat je niet de enige ben waar het niet altijd op orde is... en dat schoonmaken of opruimen niet altijd de eerste prioriteit heeft gehad...

Terugblik op de zomer 2015: Nee joh, niet alles loopt hier altijd op rolletjes...

Nu heb ik natuurlijk mijn beste gedaan om de leukste, mooiste en gezelligste foto's en verhalen te delen met jullie... En eerlijk is eerlijk daar had ik er genoeg van... Maar toch moeten jullie niet denken dat hier altijd alles op rolletjes loopt, altijd alles perfect en gezellig is...

Want allereerst ben ik moeder die niet perfect is, ben ik getrouwd met een geweldige man, maar ook die is niet perfect en ook onze lieve mannetjes zijn niet perfect... Tel daarbij op vermoeidheid, veel werken, ziek zijn en onhandige miscommunicaties bij op en je komt uit bij vervelende niet zo mooie momenten... 

En ik weet zeker dat jullie die ook herkennen... want jullie zijn ook vast niet perfect...

Dus ook deze zomer weer een blogje met onze bloopers, onze foutjes en teleurstellingen... 

Wegrottende kop sla...

Wat mis je op deze foto?.... juist boontjes rondom de stokken...

de wilde maar niet opkomen. Uiteindelijk kwamen er heel laat nog wat boontjes op, maar het is toch wel teleurstellend zeg... Vol verwachting stop je de boontjes in de grond, de dagen erna kijk je soms verwachtingsvol naar de zwarte grond, als die grond zwart blijft... tja.... dat is toch wel een beetje jammer... Uiteindelijk hebben we ze nog een keer gelegd en ook toen kwam er bijna niks op... (later blijkt er toch nog wat op te komen, maar toch is het niet leuk als er niks gebeurd..)

Oeps al een hele tijd niet gestoft....

En de kinderen waren ziek, gelukkig niet op ons vakantie adres, maar wel in de weken thuis... Zere buiken, diarree en andere narigheid hebben we allemaal voorbij zien komen. En niet tegelijk, maar juist na elkaar... niet handig... 

Ook had ik met een andere blogster na veel contact via Facebook te hebben gehad om elkaar eens op te zoeken... Helaas werd een van de jongens onderweg ziek en moest ik omdraaien en weer naar huis gaan en de lang geplande afspraak afzeggen. Wat vonden we het jammer...de kinderen en ik uiteraard ook...Nu snel op zoek in de agenda naar een handige tijd en datum om het nog eens te proberen.... Dus lieve Julia we komen echt nog een keer jullie kant op :)

En onze zielige buxussen bleken bij thuiskomst de 2e aanval van de buxusmot niet te hebben overleefd :( wat jammer... iemand nog een leuk idee voor een afscheidingslijntje van planten??

en zie je de broccoli in de pot ernaast staan? Helemaal kaal gevreten door andere rupsen :(

Prachtig he... die enorme hortensia. Maar oh help dat onkruid... Ik dacht serieus dat mensen stopten om te kijken naar het onkruid... maar wat bleek ze stopten om te kijken naar de hortensia .... Halverwege de vakantie hebben we toch maar een middagje ons in het zweet gewerkt ...

En dan het weer...

toen we thuis waren de eerste weken viel er geregeld regen 

dat betekend niet dat een slechte tijd was, maar wat ik wel merk

is dat de jongens het lastiger vinden om zich heel de dag binnen te vermaken. 

Geeft niks, dan maar wat vaker de tv aan of samen een spelletje of plassen stampen...

nog niet droog....

Maar wat ik ook merk is dat zulke sombere herfstige dagen me geen energie geven... waar de zomer normaal een tijd is van bij tanken en genieten van lange lichte dagen. Dat was nu niet zo... Gelukkig hebben we ook geweldig veel mooie en lekkere dagen gehad... maar ik vond het best jammer al die regen en steeds die harde wind...

Ik weet natuurlijk niet hoelang iedereen al mee leest... maar vorig jaar kwam dit bericht online. Een soort gelijk bericht als dit bericht... alleen toen wel met een hele bittere nasmaak...

In de zomer was het een jaar geleden dat we daar waren...

daar aan die zwemvijver...

daar waar het gegil niet leek te stoppen

daar waar het krioelde van hulpverleners

daar waar een diepe angst in mij geboren werd

daar...

ja daar kreeg een plekje in mijn hart..

maar dat plekje blijft pijnlijk...

Afgelopen zomer waren we op het strand... tot de reddingsbrigade met loeiende sirenes uitrukte en over het strand wegracete, dat het wel heel serieus bleek toen er ook weer een helicopter nodig was... nee gelukkig was het ver weg....Maar oh wat is het dan nog rauw... wat staat alles me dan nog zo helder voor de geest... wat doet het dan zeer... en dan ineens zit je snikkend in het hete zand... 

Nee weg gaat het nooit... 

dat ene plekje van daar...

Heb lang getwijfeld of ik het zou schrijven...

maar toch heb ik besloten om het te doen...
want waarom doen alsof het altijd goed gaat... 
doen alsof je zulke dingen kwijt raakt..

dus ik schreef het...

al is het alleen maar voor mezelf....

Oeps...roomboter

Als je 3 taarten aan het bakken bent...

en even snel de slagroom tussendoor aan het kloppen zet in de mixer

.... en dan vervolgens even iets anders doet...

en als je dan weer terug komt bij je mixer....

... ja dan zie je 

ROOMBOTER :)

Even een stukje uitleg...

Roomboter wordt gemaakt van melk, 

nou ja van slagroom....

(slag)room komt bovenop de verse melk drijven en kan er af geschept worden.

Dit stoppen ze in de fabriek in een potje en noemen het slagroom ;).

Als je slagroom stijf klopt en dan dus langer door klopt

zoals bij dus per ongeluk gebeurde...

dan lijkt het te schiften...

je zal vettige vlokjes zien en witte "melk"

Die melk is karnemelk en kan je dus ook zo drinken.

De vettige vlokjes is de boter.

Deze moet je met steenkoud water kneden. (sommigen gebruiken 

zelfs ijsblokjes bij het kneden) 

Zodat alle restjes melk eruit komen en zo zal de boter langer houdbaar zal zijn.

Telkens kneed je de boter in het steenkoude water en giet het water af...

Net zo lang tot het water helder blijft.

Dan druk je met een lepel al het vocht eruit. 

Nu weer terug naar mijn verhaal...

Dit gebeurde mij dit per ongeluk...

al stond zelf boter maken al lang op mijn lijstje....

Ik heb de melk/boter snel in de koelkast gezet, heb nieuwe slagroom geklopt (en goed opgelet)

en mijn taart afgemaakt.

Later heb ik het weer uit de koelkast getoverd en bovenstaande procedure uitgevoerd.

Dat ging verrassend simpel...

en leuk...

tot ik mijn karnemelk ging drinken en mijn boter ging proeven...

aiiiii

ik was even vergeten dat ik al suiker bij de slagroom gedaan had en de karnemelk en de boter waren dus erg zoet ... 

Maar de textuur van de boter en karnemelk was super...

Dus reken maar dat ik binnenkort

expres per ongeluk weer slagroom vergeet om er achter te komen dat ik boter heb ;)

oh maar doe ik er ook per ongeluk expres geen suiker in...

Terugblik op de zomer: Niet alles is perfect hier!!!

Nou zou  je bijna gaan denken dat we hier altijd jubelen, altijd alles opgeruimd is, juichen, lachen, pret hebben, genieten en blij zijn....

ohhh nee we maken rommel, krijsen, brullen, huilen, maken ruzie en zijn moe....

dus bij een eerlijke terugblik,....

tja dan hoort dat er ook bij...

Best een beetje spannend, want leuke en goede dingen zijn natuurlijk veel leuker!!

Na een middagje bakken en koken, sappen en jammen....

zag mijn keuken er zo uit....

bahhhhh iemand op Facebook noemde het al de after-bake-kater.... nou inderdaad!!!

________________________________________________________________

Oogsten hebben we volop gedaan :)

Maar niet alles konden we op eten...

Deze kleine *^%$$&## nemen het liefst uit ieder aardbeitje een hapje...

We willen best delen, maar delen werkt 2 kanten op ;)

Maar ach het geeft niet hoor...

Maar ook in het oogsten gaat dus niet alles zoals het hoort...

________________________________________________________________

Het huishouden... ik heb het al eens eerder vertelt...

Niet mijn favoriete ding en zeker niet in de zomervakantie...

En dan kan je wel eens hebben dat je plekken tegenkomt in huis die je dan het liefst gelijk opruimt en vergeet.... Speciaal voor jullie nam ik een foto ;)

________________________________________________________________

In de vakantie gingen we naar de tandarts... Jakkes wat had die slecht nieuws...

Thomas gelukkig niks, ik 1 gaatje, Hans 1 gaatje en Matthijs maar liefst 3....

Oei dat was even slikken..

Een tijd geleden is hij heel erg hard gevallen op zijn mond en daardoor konden we niet goed poetsen...

Wat een held was het toen de gaatje gevuld werden.

Ook papa en mama moesten er aan geloven.

en ik hou echt niet van dat gewurm in mijn mond....

Maar vooruit.... 

's Avonds was ik helemaal opgelucht ... tot....

tot mijn vulling er dezelfde avond weer uit viel..

Oh wat baalde ik....

Dus ik mocht weer terug...

de volgende dag viel er een vulling van Matthijs uit... grrrr... weer terug...

Erg is het natuurlijk niet...maar fijn anders...

Ik denk dan altijd maar aan ergere dingen....want eerlijk is eerlijk... 

dit is natuurlijk niet het einde van de wereld... ;)

________________________________________________________________

Regen.... 

ja ja wat heeft het geregend en eigenlijk precies toen we op vakantie waren... gelukkig werd het ook nog droog, maar het was zeker jammer... Want eerlijk is eerlijk ik heb liever een zonnetje en warmte dan kou, wind en regen, maar het neemt niet weg dat we hebben genoten tijdens onze vakantie

________________________________________________________________

Tranen, dromen en slapeloze nachten waren er ook...

door het getuige zijn van het zoekraken van een kindje bij een zwemvijver..

Hetzelfde jongetje werd na ruim 1,5 uur helaas overleden terug gevonden...

Een vriendin en ik hebben gezorgd voor de andere 2 kinderen van deze moeder en we hebben daar heel wat uurtjes gezeten...

dit heeft heel veel indruk gemaakt op ons en op onze kinderen die er ook bij waren....

Dit gebeurde op de dag dat er nationale rouw was afgekondigd...

Hoe dubbel..

Wat een ellende ....

wat een verdriet in deze wereld....

God hoe lang nog???

De nasleep heeft lang geduurd en het zal ook nog wel lang duren voor ik weer relaxt aan een zwemvijver of bij een zwembad kan zitten... Of zal dat nooit meer als voorheen worden... Of wanneer zal ik 's nachts niet meer opschrikken van het gegil...Wanneer slaat mijn hart geen slagen meer over als ik sirene's of een helicopter hoor...Ik had niet kunnen voorzien hoe zoiets er zo in kan hakken... 

Mijn complimenten overigens voor de politie, maar ook slachtofferhulp en de gemeente waar het gebeurde hebben achteraf een super nazorg geleverd! Super...

________________________________________________________________

Vakantie....

Een fotoblogje over onze vakantie....

Het zijn vooral leuke dingen geweest... al waren niet alle dagen leuk...

we zaten een beetje opgesloten op de dagen dat het zo regende...

en 2 jongens die elkaar een beetje zat waren ...

Daarbij een mama die haar geduld verloor...

Die combi was niet fijn, voor niemand niet.

Gelukkig hebben we ook genoten met elkaar en 

zijn we heerlijk tot rust gekomen!

Al met al een heerlijke vakantie

Een vakantie met onze eerste pioenrozen, 

prachtige zelf gemaakte moederdag kadootjes

de doos van onze nieuwe vriezer, werd een prachtige huis.... met dakraam en deur...

en pannenkoeken....zoveel als we erop konden....heerlijk met spek, met appel, met kaas...

Regenboogstoep, afzwemmen en stapels met wafels

Woensdag vorige week...

eindelijk lekker weer, maar nog niet zo warm als afgelopen weekend...

Maar al wel genieten.

Thomas en Matthijs hebben het stoepkrijt virus te pakken en maakte een vrolijke regenboogstoep....

Daar word ik iedere dag weer vrolijk van.

Terwijl ze heerlijk buiten aan het rommelen waren,

bedacht ik dat ik voor we naar zwemles moesten, ik nog wel een stapel wafels kon bakken.

Ik maakte een dubbel beslag klaar, liet dat een uur rijzen.

En ging toen vrolijk aan het bakken...

en de tijd tikte door...

halverwege bleek ik een inschattingsfout te hebben gemaakt....

Ik kwam gigantisch in tijdnood... 

Met wafels bakken kon ik eigenlijk niet stoppen, zonde van de ingredienten enz...

Maar we moesten ook weg.

Al wafels bakkend stond ik te mopperen

Mopperen op mezelf, 

Mopperen op de kinderen

En toen weer op mezelf...

want hoe haalde ik het in mijn hoofd te mopperen op mijn kinderen terwijl ik een fout gemaakt had....

Oh wat baalde ik en wat mopperde ik nog wat door...

Schiet op!
Haal je zwembroek!
Kom op!
Fiets door!

Oh wat erg....

stom stom stom...

en op die momenten hebben de kinderen nou net even geen zin om precies te doen wat ik vraag.... eigenlijk doen ze dat wel veel vaker niet, maar nu schiet het mijn verkeerde keelgat in.

Al hijgend aangekomen in het zwembad, blijken we zelfs nog heel erg vroeg te zijn en tijd over te hebben... Oei waarom gaan we normaal gesproken zo vroeg weg en nog meer schaamte vanwege mijn gemopper...

Gelukkig had mijn gemopper 

weinig invloed op Thomas....

hij kwam met zijn afzwempapiertje na het zwemmen naar me toe....

geen idee hebbend wat het was ;)

Wat straalde hij toen hij hoorde dat hij mocht afzwemmen en ik ook...

Thuis hebben we lekker pannenkoeken gegeten....ondanks het weekmenu... 

want feestjes zijn er om gevierd te worden :)

Eindelijk weer rode kool...

Mag ik even wat opbiechten?

Ik kon geen rode kool klaar maken...

Ja ik weet het, het is ernstig...

In het begin van ons trouwen, heb ik eens een verse kool geprobeerd..

Dit belande in de prullenbak,

Daarna maar eens pot...

ook die belande in de prullenbak.

Toen nog maar eens uit vriezer...

en je raad 't al ook die belande in de prullenbak.

Vanaf die tijd heb ik gewoon 'besloten' dat ik blijkbaar rode kool niet kon klaar maken.

Tot er op de grote moestuin van mijn schoonouder veel, heel veel rode kolen stonden (die op moesten), ik er achter kwam dat je rode kool kan wecken en een lieve vriendin die zei... Natuurlijk kan jij wel rode kool klaar maken, toen vervolgens de kinderen gek keken bij het woord rode kool....besloot ik gelijk rode kool te maken.

Ik vroeg m'n vriendin om haar succes recept, hoorde nog een paar mensen uit over hun recepten en ik moest toegeven, 't leek niet al te ingewikkeld.

Manlief haalde een enorme rode kool.

Ik 'slachte' 't apparaat

en sneed hem met m'n snijmachine in hele dunnen plakken

Dat alles ging met de juiste aanbevolen ingredienten in een pan

dat pruttelde ruim een uur en toen keken de kinders en ik eens in de pan...

Onze jongste riep gelijk: Jakkes dat lust ik niet, de oudste keek ook niet blij... en ik kreeg ook een flashback naar rode kool in een prullenbak.

Maar ik zette stug door, zette het gas uit.

Liet het een nachtje staan, zou het lekkerder van worden.

De volgende dag roerde ik er appelmoes door, dat leek me lekkerder dan alleen de appeltjes en hoopte zo m'n jongens te overtuigen.

Ik schilde er wat aardappeltjes bij en m'n moeder draaide en braadde tijdens het oppassen een balletje gehakt voor me (bedankt mam)

en dit lag er op ons bord...

en toen...

...namen we een hap...

en belande het niet in de prullenbak!

We vonden het lekker en zelfs de jongste zei:

Lekker mam...

Nou vraag ik me alleen nog af...

Heb ik nou al die jaren geen rode kool gegeten...terwijl het zo lekker kan zijn?

Tja dat zullen we nooit weten!

Ben wel erg blij met deze uitbreiding in de herfst/wintergroente.

Het recept hoe ik het gemaakt heb?

Dat kan ik je niet geven.

Het recept heb ik deels gekregen van Jacoline van Gezond leven van Jacoline.

Ze zal zelf dit recept waarschijnlijk deze herfst nog wel plaatsen.

Dan zal ik de link vermelden en verklappen wat ik toch stiekem anders deed ;)

Update 10/12/2013

Ondertussen staat bij Jacoline haar recept online voor de rode kool, 

hier is haar recept.

Ik koos ervoor om er ook nog een laurierblaadje bij te doen, wat jenever bessen, stukje ontbijtkoek en een handje rijst...

Vraag me niet waarom allemaal maar het smaakte heerlijk en dus ga ik ivm bovenstaand verhaal vooral niet meer anders doen ;)

Wat zijn jullie favoriete herfstgroente?

Hoe maak jij rode kool klaar?

Misbaksels

Geregeld krijg ik de opmerking :"Bij jou lukt altijd alles" te horen. Nou vergis jullie niet...hier mislukt ook het nodige! Daarom deze blog...mogen jullie mee genieten van mijn misbaksel...Ik weet dat sommigen van jullie dat fijn vinden ;)

deze was vies...blehhh

overdwars gescheurd...

deze vorm en cake waren geen goede combi... is vooral in de breedte gerezen..

flap dubbelgeklapt, waardoor het vullen bijna onmogelijk werd..

tja zullen we 't er maar gewoon ophouden dat hij iets te donker was ;)

de halve bodem van deze overheerlijk brioch bleef in de vorm zitten :(

je moet 't niet laten vallen

ai.... dat is geen vlakke bodem als basis van een taart

Dan heb ik nog niet eens foto's van aangebrande aardappels, te donker vlees, ongare baksels en ga zo nog maar even door!