6 juni 2016

Eerlijke brieven van mama's

Schrijf jij nog wel eens een brief aan iemand? Ik eigenlijk nooit. Toch leek het mij leuk om eens ouderwets in de pen te klimmen. Nou ja, achter de laptop dan. En eigenlijk zou ik dat vaker moeten doen! Op papier kan ik mijn gevoelens soms beter verwoorden dan in real life. 

Julia van Gezinsleven is sinds een jaar mijn vriendin. Ik heb er wel eens vaker over geschreven. Via onze blogs leren kennen en daar is een hechte vriendschap uit ontstaan. Zo fijn! 


Ik denk dat er meer vrouwen zijn die zich zullen herkennen in wat wij schrijven in onze brieven. Het gaat onder andere over 'alle ballen in de lucht houden' en streven naar perfectie. Ik wil er bij vermelden dat we niet op een andere manier schrijven omdat het online komt. Onze brieven komen gewoon recht uit het hart! 

Lees hieronder mijn eerste brief die ik aan Julia schreef... 


Julia's antwoord? Die lees je hieronder.... Waarom ik moest huilen bij het vervolg van haar brief kan je verder lezen op haar blog.. 



Hoe ervaren jullie dit?
 Heb jij ook het gevoel dat je alle ballen hoog moet houden? 
Streef je naar perfectie?
Of heb je er helemaal geen last van? 
In dat geval hoor ik graag van je hoe je dat doet! 
Kan ik vast wat van leren!


En o ja, zeg jij wel eens tegen je vriendin dat je van haar houdt? 
Gewoon om wie ze is. 
Ik doe het te weinig maar ga het vanaf nu vaker doen! 
Dus vriendinnen... wees gewaarschuwd haha.


11 opmerkingen:

  1. Wat ontzettend lief zulke brieven. Ik ben nu 44 en merk dat ik het makkelijker vind worden om opener te zijn over wanneer ik gestrest ben. Makkelijker dan toen ik in de 30 was. Ook merk ik dat in mijn omgeving vrouwen - van mijn leeftijd - wat meer begripvol naar elkaar zijn. En dat vind ik een verademing! De dertigers kunnen best wel dwingend zijn in hun hang naar 'meer' en 'beleven' en 'carriere'. Op een gegeven moment is een mens wel verzadigd in al die belevenissen en worden ook de leuke uitjes een verplichting.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zou het dan de leeftijd zijn.. snappen we na onze 40e wel hoe het leven werkt en wat er belangrijk is ;)... bedankt voor je reactie!

      Verwijderen
  2. Misschien is het de leeftijd, maar ik ben blij dat je het deelt. Ik werd afgelopen jaar ineens moeder van twee (nu 3 en 5 jaar) en ik wil het zo graag goed voor ze doen, dat ik er soms in vast loop. Inderdaad; is rommel in je huis falen?
    En dan is het fijn om te lezen dat dat dus gewoon ook bij een gezin met kinderen "hoort"..... Dank je wel!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. achhh wat fijn dat je er wat aan hebt! Ik denk dat het vooral afhankelijk is van de fase van je leven... Liefs en je doet het super! x Ilse

      Verwijderen
  3. Pff herkenbaar ik reageerde net wat minder aardig naar zoonlief omdat de computer niet deed wat hij moest doen, maar daar kon hij natuurlijk niets aan doen. Maar gewoon omdat ik zo druk was, dat ik voor mijn gevoel nergens meer aan toe zou komen en en zoveel moet. Wedden dat morgen alles weer past en lekker loopt. En nu? Genieten van het mooie weer dan maar weer!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat tof dat jij dit nu weeer deelt... want wat je schetst is zo herkenbaar... En inderdaad genieten van het mooie weer... vanmiddag lag ik in ons parkje bij een meertje... Heerlijk... Het leven is dan ineens minder moeilijk.. Liefs Ilse

      Verwijderen
  4. Dank je marleen dat je dit deelt... De tip die je geeft, doen we al jaren.. Liefs en sterkte met je herstel!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Tjonge, wat herkenbaar! Al die ballen die je hoog moet (wilt) houden en dan het liefst alles perfect natuurlijk... Geen momentje om te niksen en ja, de moestuin rond deze tijd waar je altijd achter loopt... Afgelopen week zei ik juist nog tegen manlief: meestal is de tuin een 'lust', maar rond deze tijd ook wel een 'last': je moet er gewoon naar toe, ook als je even geen zin of energie hebt en dan nog kan je het voor je gevoel niet allemaal bijhouden! Manlief wees toen op het volkstuincomplex verschillende tuinen aan: kijk, een 65+-er die er elke dag is (keurig natuurlijk), kijk: een jong gezin (ook onkruid, net als wij) etc. Misschien moeten we inderdaad alles wat minder perfect willen... En wat Julia ook schreef: als je kunt gaan oogsten is het ineens weer veel leuker! En na juni groeit het onkruid ook minder hard.
    Afgelopen zaterdag was jongste ziek, dus manlief ging alleen met de meiden naar de tuin en ik zat in de achtertuin gewoon lui te zijn (jongste sliep maar en sliep maar...). Het enige wat ik 's morgens deed was het badje klaarzetten voor de meiden voor 's middags. Het enige wat ik 's middags deed was een (snel) taartje bakken en verder lui toekijken hoe de kids zich vermaakten in het badje. En wat was het heerlijk! Niet om elke week te doen, maar zooo fijn om eens op te laden! Misschien moeten we dat 'gewoon' vaker doen, de rommel de rommel laten en genieten...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh wat wordt ik toch blij van al die reacties van al die mama's.... Afgelopen zondag heb ik heel de dag niks gedaan... ben de tuin niet uitgeweest... :).. Inderdaad wat water klaar gezet en wat te eten op een dienblad gemikt en klaar... heerlijk om op te laden...
      Dank je voor je reactie!!! liefs ilse

      Verwijderen
  6. Zo herkenbaar dit!
    Afgelopen oktober ging hier het lampje ook uit ik kon de ballen niet meer omhooggevallen houden en wat was het fijn omdat eens eerlijk toe te geven!
    Nu gaat het gelukkig weer goed en neem ik vaker een momentje voor mezelf bedankt voor het delen
    Liefs erna

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wel heel herkenbaar ja! Dank je wel voor het delen

    BeantwoordenVerwijderen