De blogs op Sestra lopen achter op het proces waar ik nu in zit, maar toch wil ik deze delen met jullie!
"Al een heel poosje liep ik bij de fysio, maar één keer per week bleek niet langer genoeg, dus werd mijn fysiopakket opgeschroefd en zou ik twee keer per week behandeld gaan worden.Beide keren trainde ik een uur samen met mijn fysio en thuis oefende ik ook veel. Dat moest en zou me weer op de been brengen, en met het nieuwe plan van mijn fysio was mijn wilskracht weer geboren.
Ik kreeg zowaar weer hoop. Dit zou goed komen!"
_________________________
De rest van de blog kan je op de site van Sestra lezen
Ik hoop erg voor je dat het goed komt. Vanuit mijn eigen ervaring zeg ik ook: pas op voor achteruit vechten.
BeantwoordenVerwijderenHoi Ilse,
BeantwoordenVerwijderenKijk eens achter om: waar kom je vandaan? Hoe was het op zijn allerslechtst? En wat kun je nu alweer? In ieder geval ben je stabiel. Hou dat vast. Concentreer je op elke kleine vooruitgang en blijf positief. Anders zit je alleen tegen jezelf te vechten en dat komt je herstel niet ten goede. Accepteer dat je ziek bent, dat is de eerste stap naar genezing! Wat ook helpt: de oude word je nooit meer, je word de nieuwe :).
Liefs en sterkte,
Corry (voor de derde keer in mijn leven aan het revalideren, nu het tweede jaar achter de rug...)