Cindy is een van de vaste gastbloggers op Uit Mijn Keukentje. Ze schrijft over haar leven met bekkenproblemen. Ze neemt ons mee door haar leven heen. Omdat ik zelf ook bekken en SI klachten heb, herken ik veel van haar verhaal. Heb je ook bekkenproblemen en zoek je lotgenoten? Wordt dan lid van de Facebookgroep Bekkeninstabiliteit en dan? Cindy neemt ons vandaag mee in de wereld van een second opinion. Bedankt weer voor je blog!
_______________________________
Second opinion……
In mijn eerder blogs vertelde ik jullie over mijn eerdere medische wegen die ik heb bewandeld. In deze jaren heb ik inmiddels 3 operaties ondergaan om het bekken vast te zetten. In 2009,2010 2012 ben ik geopereerd in Enschede (zie röntgenfoto). Mijn bekken zit dan ook van voor tot achter vast met schroeven, een plaatje en implantaten.
Helaas heb ik bij 2 operaties complicaties opgelopen, maar kon mijn arts die me geopereerd had me hier niet mee helpen. Ik moest leren leven met de pijn die de complicaties veroorzaakte. Niet wetende dat er nog meer artsen waren die deze operaties uitvoerden, heb ik getracht er mee te leren leven, leven met de 24/7 zenuwpijn die was ontstaan na een operatie.
In december 2016 besloot ik dat het niet langer meer zo door kon gaan en begon mijn zoektocht naar een oplossing. Via mijn huisarts kwam ik bij een orthopeed in het Amphia Ziekenhuis in Breda terecht. Deze orthopeed stelde een team samen met diversen artsen op diverse gebieden, en gezamenlijk voerden ze onderzoeken uit om te kijken of ze iets voor me konden doen.
Uit de onderzoeken kwam naar voren dat 1 schroef in mijn zenuwkanaal zat wat voor hevige rugklachten zorgde en dat rechts 1 implantaat in het zenuwkanaal zat wat weer zorgde voor hevige zenuwpijn in het been en bekken. Deze arts heeft afgelopen mei de schroef links verwijderd, ik had 50% kans op herstel en ben er voor gegaan.
verwijderde schroef
De napijn was verschrikkelijk, voelde hetzelfde als dat ze geplaatst waren in 2009/2010. Immers mijn spieren en pezen waren doorgesneden in mijn bil en dat voel je dus echt wel. Na ongeveer 2 weken werd de napijn minder en kon ik weer rustig aan herstellen. Inmiddels ben ik nu 7 maanden verder van deze operatie en zo blij dat ik deze kans heb gekregen. Mijn rugklachten zijn met 70% verminderd op dit moment, echter de momenten dat ik rugklachten heb zijn ze ook heel hevig. Garantie had ik niet op volledig herstel, maar alles wat ik er nu mee heb gewonnen is mee genomen.
Helaas heeft deze arts geen ervaring met de ifuse techniek (specifieke techniek waarbij ze diverse implantaten plaatsen). Dus moest ik op zoek naar een andere arts. Ik heb de leverancier van de ifuse gebeld, en via hen bij een arts in Zwolle terecht gekomen. Deze arts plaatst net als mijn eerste arts ook de ifuse en heeft ook ervaring met verwijdering van de ifuse. Vol goede moed, met een klein beetje hoop hebben mijn man en ik hem 2 maanden geleden bezocht en mijn verhaal gedaan. Hij gaf aan dat het wel mogelijk is om de ifuse te verwijderen, dit gebeurt met een hamer en eventueel een driehoekige beitel. Er zijn zeker wederom risico’s, maar die had ik ook met het plaatsen. Zijn verwachting is dat ik net als links minimaal 70% zal herstellen van de pijn, er is ook zeker een kleine kans dat de operatie niets zal doen en ik dus niet meer zal herstellen. Het is mijn laatste kans op herstel, mijn laatste kans op een leven zonder pijn.
19 december ben ik naar Zwolle geweest om alles te regelen en hoop ik mijn operatie datum ook te horen. Het wordt in ieder geval in het nieuwe jaar dat de operatie plaats zal gaan vinden. Ik mag dezelfde dag weer naar huis mits de operatie niet te gecompliceerd wordt. Hoe moeilijker de operatie, hoe groter het risico dat ik toch een nachtje moet blijven.
Ik durf niet veel te hopen, maar door de woorden van de arts is er een klein beetje hoop op herstel weer terug aan het komen. Natuurlijk hou ik jullie op de hoogte via mijn blogs over mijn operatiedatum en natuurlijk hoe de operatie zal verlopen.
________________________
Ontzettend spannend allemaal Cindy, ik hoop zo dat dit je gaat brengen waar je op hoopt!
De avond voordat je geopereerd wordt: Macaroni eten met tomatensaus. Tomatensaus omdat het niet te vet is en daardoor niet te zwaar valt. Macaroni omdat het snelle koolhydraten zijn. Na de operatie heb je energie nodig maar geen zin om te eten. De snelle koolhydraten zorgen voor de energie. Het zorgt ervoor dat je in plaats van 8 dagen 7 dagen herstel nodig hebt. Het is niet veel maar een bord macaroni kost ook niet veel. :)
BeantwoordenVerwijderen