Goede voornemens... *Yvonne

Goede Voornemens, 

De een heeft er een hekel aan de andere heeft een lijst vol. En toch is deze tijd van het jaar… zo aan het eind van het jaar en de start van een nieuw jaar een mooi moment om de balans op de te maken. Vaak komen daar wel conclusies uit en dingen die je je misschien voorneemt. Maakt dat het dan gelijk een goed voornemen? Dat is maar net hoe je er zelf mee omgaat denk ik!

De komende maand komen er 2 gastbloggers per week aan het woord die vertellen over hun goede voornemens. Dit doen ze aan de hand van een vragenlijst die ik heb opgesteld. Lijkt het je leuk om zelf ook eens gastblogger te zijn op Uit Mijn Keukentje? Stuur dan een mailtje naar uitmijnkeukentje @ hotmail.com (de spaties even er tussen het mailadres uithalen)

Vandaag vertelt mijn vriendin Yvonne over haar goede voornemens. Ze heeft een eigen site en bedrijfje www.counsellingatelier.nl, daar komen ook met enige regelmaat blogs voorbij. Op sociale media is ze ook te vinden!

Wie ben je? 
Mijn naam is Yvonne, ik woon in Zwijndrecht en ben 11 jaar getrouwd met Martijn. We hebben een dochter van bijna 9 jaar. Ik werk parttime voor mijn eigen bedrijf Counselling & Atelier Yvonne. Ik teken en schilder allerlei eigen werk, geef creatieve workshops met diepgang en begeleid als creatief counselor mensen die kortdurend professionele psychische of sociale hulp nodig hebben. De rest van de week ben ik in en om het huis te vinden, altijd in voor een goed gesprek, bezig voor de kerkgemeente waar we bij horen of je vindt me met een boek en een mok thee op de bank. Ik ben ook altijd te porren voor een gezelschapsspelletje! Op dit moment zijn de kaarten-spelletjes favoriet hier. 

Als je nu terugkijkt op 2017, hoe was dat jaar voor jou?
Dit jaar was een jaar vol loslaten, wat heel moeilijk voelde en tegelijk daardoor het kunnen omarmen van nieuwe dingen. Zo merkte ik dat ik overliep in het bijhouden van al mijn sociale contacten. Ik ben een enorm sociaal dier en geniet hier met volle teugen van. Daarin heb ik graag diepgaand contact. Dit gaat voor mij niet, als ik teveel van dit soort contacten heb, merkte ik in de loop van het jaar. Ik heb dus halverwege het jaar een aantal oude vriendinnen en studiegenoten verteld van mijn worsteling en gezegd dat ik ze los wilde laten. Dit gaf wisselende reacties. Een vriendin gaf aan hetzelfde te voelen en we zijn op een prachtige manier ‘uit elkaar’ gegaan. Bij anderen was er vooral verbazing en moeite, bij het horen van mijn besluit. Dit voelde heel pijnlijk en tegelijk voor mezelf ook bevrijdend. Want ik merkte in de tijd die erop volgde, dat ik mijn huidige contacten kan hebben zoals ik dat fijn vind: met aandacht en diepgang. 

Wat daarnaast heel verdrietig was, is dat mijn man en ik hebben besloten om met ingang van het nieuwe seizoen in september 2017 geen tienerleiders meer te zijn. Elke twee weken bruiste ons huis van gezelligheid door de tienerclub van onze kerk. Ze kwamen eten, draaide mee in ons gezin en ‘s avonds deden we spelletjes en bespraken we een Bijbels thema. Aangezien ik zeer beperkt in mijn lichamelijke energie zit, merkte ik dat het teveel werd. Ook deze mooie tieners en de gezellige avonden hebben we dus los moeten laten. En ook al heeft het mij heel veel lucht en ruimte en energie gegeven, ik mis ze nog regelmatig.

Wat waren de nieuwe dingen die je kon omarmen?
Zoals ik hierboven al zei kan ik nu intens genieten van mijn huidige sociale contacten omdat ik me niet meer verplicht om met veel mensen contact te blijven zoeken. Dit heeft me heel veel lucht gegeven. Ook merk ik aan mezelf dat ik regelmatig tijd nodig heb zonder sociale media e.d. Ik voel me rustiger, creatiever en minder afgeleid. Dit maakt dat ik meer ruimte heb om te schilderen, kaarten te maken of lekker in mijn keuken bezig te zijn. Bovendien ben ik dan weer helemaal opgeladen om daarna weer te genieten van mijn lieve vrienden en familieleden.

Verder zijn mijn man en ik afgelopen maanden een enkele keer ‘s avonds weg geweest. Hiervoor was dit door de tienerclub niet mogelijk. Ik moest al mijn energie sparen om dat vol te houden, laat staan dan ik dan nog energie had voor een gezellig avondje. Ook een weekend weg in mijn eentje heb ik dit jaar voor het eerst in mijn leven gedaan. Dit ging ook niet omdat ik daar gewoonweg de puf niet voor had. Nu kon ik de week voor vertrek energie sparen en de week erna bijkomen. Ik voelde me dat weekend als een vogel zo vrij! Wat heb ik onwijs genoten! En wat voelde en besefte ik dat het nu goed is om ook tijd en energie te hebben voor dit soort dingen, in plaats van alleen maar op mijn tenen te lopen. 

Als je dan afgelopen jaar overdenkt, welke dingen zijn er die je komend jaar anders wil doen? 
Met betrekking tot creativiteit wil ik zeker dingen anders doen. Ik was in het begin van dit jaar veel bezig met marketing en ben daardoor in de loop van het jaar mezelf, creatief gezien, behoorlijk kwijt geraakt. Toen ik dat een tijdje terug besefte en weer werk ging creëren vanuit mijn hart, voelde ik hoeveel fijner dit werkte. Bovendien merk ik ook dat ik uiteindelijk veel meer mensen raak met mijn werk dat ik vanuit mezelf en mijn hart gemaakt heb, dan dat ik het omdraai en het vanuit de marketing bekijk. Dit ga ik zeker anders doen! 

Ook heb ik gemerkt dat ik in het zorgen en omzien naar anderen mezelf soms vergeet. Dit wil ik volgend jaar ook zeker anders doen. Het is een kracht dat ik andermans noden zie en voel, maar dit mag nog wat finetuning krijgen in hoe ik ermee omga.

Welke voornemens heb je voor jezelf gemaakt voor 2018?

• Creatief: Schilderen en tekenen vanuit mijn hart. Werk maken in thema’s die me raken en me dicht aan het hart gaan. Daarnaast wil ik me verder ontwikkelen in het portrettekenen en -schilderen. Ik vind het ontzettend leuk en uitdagend gebied en hoop hier grote sprongen in te maken komend jaar.
• Persoonlijk: Tijd maken voor dagjes weg in mijn eentje en ook weer een weekend weg. Even geen mama en partner zijn, maar vooral tijd voor mezelf, zodat ik er daarna weer voor hun kan zijn. 
• Gezin: Veel spelletjes samen doen en heerlijk wandelen op het strand, in het bos of op andere mooie plekken.
• Lichamelijk: Accepteren als mijn lichaam rust en liefde nodig heeft, ook als dat vaker is als bij anderen en mezelf die rust geven door met een boek en thee op de bank te kruipen.

Wat heb je nodig om het vol te houden en zoek je hierbij ook steun bij anderen?
Ik kan heel goed met vriendinnen en mijn man praten over deze dingen. Zij weten van mijn voornemens en ik kan altijd even aankloppen voor een praatje of steun door middel van een knuffel of een opbeurend woord. Dit is voor mij vaak al voldoende om er weer voor te gaan. Verder denk ik dat het heel belangrijk is om niet te hoge eisen aan mezelf te stellen. Want als mijn lichaam rust nodig heeft, is dat niet het uitgelezen moment voor een stevige boswandeling of uren schilderen in mijn atelier. Het is goed om dit te beseffen en mild en lief te zijn daarin voor mezelf. 

Is het voor jou en je voornemens handig om ze in kleine stukjes te hakken, wat zijn voor jou dan de tussendoelen? 
Mijn doelen deel ik vaak in in een bepaalde periode. Zo spreek ik met een bepaalde vriend elk kwartaal iets af. Duidelijk en overzichtelijk. Een andere vriendin wil ik eigenlijk elke week zien en anders zeker één keer in de twee weken. 
Qua creativiteit wil ik in ieder geval elke week één keer tijd hebben om een paar uur te schilderen en te tekenen. Dit is ook makkelijk te meten of het gelukt is. Of in te plannen omdat ik me realiseer dat de week bijna om is, zonder dat ik een kwast aangeraakt heb.
Een gezelschapsspelletje per week voelt heel realistisch, net als een keer in de twee weken een dagdeel wandelen met ons gezin. 
Ik denk dat dit laatste heel belangrijk is. Wat je goede voornemens ook zijn, dat ze realistisch aanvoelen. Ze mogen best een stuk uitdaging hebben, maar je moet het gevoel hebben: o, maar dat haal ik wel. En dan niet met twee vingers in je neus natuurlijk.... een beetje inspanning mag er wel aan te pas komen.

Heb je een hekel aan goede voornemens? Dat kan! Vertel waarom heb je er een hekel aan?
Ik heb een hekel aan de standaard goede voornemens EN aan het feit dat ze perse op 1 januari moeten beginnen. Ik denk dat elke dag in het jaar een nieuwe start kan zijn, of een moment om knopen door te hakken.

Wanneer kijk jij terug op je leven, trek je conclusies en onderneemt je daar actie op?
Wekelijks of anders wanneer het zich voordoet. Als ik bijvoorbeeld opbouwende kritiek krijg of feedback van iemand uit mijn omgeving, dan denk ik daar over na, praat er met vrienden over en probeer kritisch naar mezelf te kijken. Het is mijn werk om vragen te stellen en te kijken naar het gedrag, beslissingen en overtuigingen van mensen. Dit doe ik ook automatisch bij mezelf merk ik. Ik vind het leuk om te doen en tegelijk ook goed en waardevol. Het maakt wie ik ben en ik denk dat ik als counselor me hier extra van bewust moet zijn zodat ik mijn werk goed kan blijven doen. Een counselor die zelf niet zelfkritisch is en werkt aan innerlijke groei vind ik niet geloofwaardig. Bovendien geeft het me veel (nieuwe) bagage, wat ik in mijn praktijk weer in kan zetten en daar geniet ik enorm van. “Je kunt een ander nooit verder helpen, dan waar je zelf bent.” Ik weet niet precies waar deze spreuk vandaan komt, maar mijn eigen coach vertelde hem me ooit en hier probeer ik naar te leven. Een mooie uitdaging!

____________________________

Bedankt voor het invullen van de vragenlijst! Mooi waar je komend jaar mee aan de slag gaat. Ik wens je veel zegen bij alles wat je gaat doen.