30 juni 2017

Goodbye Juni


Een beetje later dan normaal... Maar dan is hij er toch... Ons maandoverzicht!


Heeeeeel soms worden er nog recepten gekookt en op de foto gezet. 


We kochten een heerlijke sinaasappels olijfolie, waar we al heel wat lekkere dressings mee gemaakt hebben.


Onze kinderen gingen met Pinksteren 3 dagen op kamp. Wat genoten ze... Sliepen weinig, aten andere dingen, maakte lol en kwamen zwart terug... En wij genoten van de rust in huis en ondernamen wat kleine dingen. 


Eventjes naar het bos... en daar gewoon even liggen op een kleedje en rustig een rondje wandelen...


Maar ook 's avonds genieten van de zonsondergang, wandelend naast de rivier!


Ik trakteerde mezelf op een grote bos violieren. 


Hartslagmeter/horloge om en klaar voor een dag op het revalidatiecentrum. Mooi om te zien hoe je lichaam, geest en hartslag samen vallen... Bij de minste dingen stijgt hij... zelfs gedachten.. Volledig normaal... Maar fijn om daar inzicht in te krijgen. 


Totaal onherkenbaar, maar de oudste had een feestje van een vriendje, waar nog lang over na gepraat werd...


Nieuw pilletje erbij... De gele is nieuw... Een maagbeschermer, mijn maag vond al die andere medicatie blijkbaar niet grappig meer en heb heel wat nachten opgelopen met maagpijn en misselijkheid. Ondertussen is dat weer gezakt en werkt het nieuwe pilletje goed :)


Dit leuke boekje las ik en las ik veel herkenbare dingen in!


Voor het trainen heb je eiwitten nodig... en laat ik nou dol zijn op GriekseYoghurt... helemaal als ik hem mag versieren met allerlei lekker vers zomer fruit. 


Van het warme weer heb ik genoten. Zittend en liggend in de zon. Met een boekje of een muziekje.. Ideaal... Geen strand, maar toch genieten van de zomer in onze eigen achtertuin, maar ook geen files, zand tussen mijn tenen en gewoon mijn eigen wc :)


Van een lieve meid uit de kerk kregen we deze "mislukte" cake... geen idee wat er mislukt was, want hij was heerlijk. Samen met verse aardbeitjes uit eigen tuin en slagroom was het een heerlijk toetje. 


Zonnebloemen .... heerlijk! De zon in huis! Genieten... Ik kreeg ze van mijn moeder voor ze op vakantie ging..Bedankt mam!


 Al weken kunnen we iedere dag eigen frambozen en aardbeien plukken! Wat een genot!


Visite en taartjes .... perfecte combi. Deze visite nam zelfs zelf taartjes mee... Nog beter :) en lekker natuurlijk


Een kinderlijk bosje bloemen.... Ze verzamelen afvalbloemen van de bloemist hier om de hoek... Super hoe trots ze zijn op hun vondsten :)... En mama geniet van hun koppies en de bloemen.



Voor mijn verjaardag kreeg ik een kadoabbo op Smult.. Heerlijk om te snuffelen en inspiratie op te doen. Tegelijk leuk om nu goed 3 kwart jaar verder nog steeds kadootjes te krijgen van je verjaardag...

De volgende foto heeft mss wat uitleg nodig.. Ik plaatste deze op instagram, met de onderstaande tekst als uitleg... En daarom ook vandaag hier... 






Op donderdag eten de kinderen geregeld bij opa en oma... En eten wij stiekem niet zo gezond :).... 


Bloemen vers uit oma's tuin gesneden... Heerlijk ruikend


Als huiswerk maakte ik mijn eigen dagboekje. Ik zal daar later nog wel eens over vertellen!


Verse thee.... zo lekker... we kochten een flinke voorraad voor de zomer... 


Nieuw op ons dressoir een pot vol stenen met herinneringen aan mooie wandelingen in de bergen,,, herinneringen aan vakanties... en tijd samen.. 


Mijn vitamine b12 en d, moesten getest worden en allebei goed gestegen met tabletten. Nu afwachten of het stabiel blijft zonder medicatie en einde van het jaar weer testen. Gelukkig weer wat pilletjes van mijn lijstje af. 


Prachtig toch zulke wolkenluchten!


Het revalidatie centrum waar ik 3x per week ben! Het is veel, heel veel en lijkt soms het hele leven op te slurpen. Zeker omdat er vaak nog hersteldagen aan vast zitten en ik ook veel huiswerk mee krijg. Ik krijg veel de vraag of het al helpt. .., een lastig te beantwoorden vraag. In bewustwording en acceptatie maak ik grote stappen, maar in belastbaarheid en minder pijn veranderd er weinig. Dat is teleurstellend, maar het traject duurt nog 12 weken en er is nog van alles mogelijk. Al houden we er wel steeds meer en meer rekening mee dat ik niet compleet van de pijn zal afkomen en zal moeten leren omgaan en accepteren dat ik een ander leven ga krijgen. We weten dat God bij ons en Hij ons helpt. Op Zijn tijd en manier zal het goed zijn. ...


1 opmerking:

  1. Zo fijn om mee te mogen kijken hoe het met jullie gaat. zoveel mooie dingen. Maar ook moeilijke dingen...Klamp je in moeilijke tijden maar aan God vast, Hij wil je helper zijn!
    Liefs...

    BeantwoordenVerwijderen