Hokjes....

Toen ik door ziekte op zoek moest naar passend werk, was het een grote wens dat ik bij een christelijk bedrijf zou kunnen werken. Hoe of wat maakte me verder niet uit, dat zou ik wel zien. God verhoorde mijn gebeden en gaf me een geweldige baan, bij een mooi en christelijk bedrijf. Wat ben ik blij hiermee!

Het familiebedrijf is reformatorisch en er wordt van vrouwen verwacht dat ze zich houden aan de kledingvoorschriften die ze hanteren. Oftewel: rokken en jurkjes aan. Gelukkig zijn dat juist mijn favoriete kledingstukken.

Het is enkele weken na mijn start als ik op mijn werk een ruimte in loop waar ik een vrouw van eind vijftig zie staan die ik niet ken. Aangezien ik nog maar net begonnen ben, ga ik ervan uit dat ze er ook werkt. Dan draait de vrouw zich om en kijkt naar me. Haar blik dwaalt naar beneden en weer terug naar boven, en als ze me aankijkt, zie ik in haar ogen dat ik ben gewogen… en te licht bevonden.

Het steekt me en maakt me wat onzeker. Want ja, ik kom niet uit een reformatorische nest en kleed me anders. Daarnaast draag ook make-up, sieraden en is mijn haar misschien wat kort. Ik voel dat het onuitgesproken oordeel zeer doet, want ik geloof tenslotte in dezelfde God en ben niet minder, omdat ik in een andere kerk zit.

Aan de andere kant, als ik eerlijk naar mezelf kijk, heb ik op grond van wat ik zag in één blik – keurige grijze knot (prachtig vind ik die; iemand een idee hoe ze dat altijd zo mooi voor elkaar krijgen?) en kleren die passen bij reformatorische mensen – verondersteld dat deze dame wél uit de reformatorische hoek komt. Waarom mag ik wel dit constateren bij deze vrouw en mag zij niet constateren dat ik dat niet doe?

Als ik me dat realiseer, stap ik snel op haar af en steek mijn hand uit. Ik stel mezelf voor en wisselen wat woorden. Daarna gaan we beiden door met waar we mee bezig zijn. Toch blijf ik eraan denken en me afvragen: Waarom is het zo belangrijk hoe we eruitzien? Wat maakt het uit of ik duidelijk wel of niet uit een bepaalde hoek kom? Is het omdat we elkaar zo graag in een hokje willen stoppen?

Persoonlijk heb ik een hekel aan hokjes en ik ben er groot voorstander van om gewoon te zijn wie je bent. Ongeacht welk hokje er bij je lijkt te passen, ongeacht welk stempel er op je voorhoofd gedrukt is. Vooral omdat ik zelf, voor mijn gevoel, niet in één hokje pas.

De vraag aan mezelf is nu alleen: durf ik zo ook naar anderen te kijken? Durf ik de ander te zien zoals die is? Zie ik een vrouw met een prachtige grijze knot en kleren die degelijker zijn dan die van mij? Of stop ik dezelfde vrouw in een hokje, omdat ze dan vast wel reformatorisch zal zijn?

Hoe het ook zij, één ding weet ik wel: ik heb nog een hoop te leren op het vlak van hokjes en ik vraag me af: Is daar misschien ook een hokje voor? Het ik-moet-nog-zo-veel-leren-hokje?

~deze blog kwam al eerder online op Sestra.nl

Wonderen bestaan

deze blog verscheen al eerder op Sestra.nl

Wonderen bestaan, daar zijn de meesten wel van overtuigd. Maar zie of herken je ze ook in jouw eigen leven? Persoonlijk vind ik dat best lastig. Helemaal als mijn gebeden niet verhoord lijken te worden of anders verhoord worden dan ik graag wilde.

Zo heb ik veel gebeden voor een nieuwe job, want voor mijn eigen werk als bloemist ben ik afgekeurd vanwege mijn chronische rug- en bekkenproblemen en dus moest ik op zoek naar iets anders. Eerst vond ik een baan bij een callcenter; niet echt wat ik zocht. Ik ben echter positief ingesteld en besloot te wennen op mijn nieuwe werk en ervoor te gaan, maar wel in de hoop dat ik voor het einde van het nieuwe jaar iets passenders zou vinden. Maar dat ‘voor het einde van het jaar’ was blijkbaar niet wat God in gedachten had…

Omdat ik me in een re-integratietraject bevond, had ik sollicitatieplicht. Mijn schoonmoeder, die dat wist, belde om te zeggen dat ze een leuke vacature in het Reformatorisch Dagblad had zien staan. Omdat ik op site die daarin werd genoemd niet de juiste info vond, belde ik het bedrijf op. Vooralsnog vooral uit plichtsbesef.

Het telefoongesprek maakte me echter heel enthousiast, want deze baan omvatte alles wat ik in een baan zocht. Dus toch maar een brief schrijven, besloot ik. En daarna ging het heel snel. Ik werd gebeld en uitgenodigd voor een gesprek. Daarna kreeg ik veel eerder dan de uiterste datum te horen dat ik mocht komen proefwerken. Vervolgens hoorde ik tijdens die dagen al dat ik het geworden was en binnen een week werd de detacheringsovereenkomst met de Jumbo gemaakt. En ik? Ik stond erbij en ik keek ernaar. Nou ja, uiteraard had ik ook wel wat gedaan, maar voor mijn gevoel was dat niet zo.

Waar ik hoopte om aan het einde van het jaar een andere baan te hebben gevonden, kreeg ik die zo in mijn schoot geworden. Binnen een maand was ik weg bij het callcenter en kon ik opnieuw beginnen. Een wonder, vind ik.

En jij, geloof jij in wonderen? En zie je ze ook? Anderen zeiden tegen me dat ze het zo knap van mij vonden, deze nieuwe baan. Zo zou ik het inderdaad kunnen bekijken, de eer naar mezelf toe trekken. Maar nee, de eer komt God toe. Wat hebben we een grote en goede God. Die op Zijn tijd Zijn plan voltrekt. En samen met David, zingt mijn hart het uit:

Wie bij U hun geluk zoeken

zullen lachen en vrolijk zijn,

wie van U hun redding verwachten,

zullen steeds weer zeggen:

‘God is groot!’

(Psalm 70:5, NBV)

Uit ervaring weet ik ook wat het is om geen vervulling van je gebed te zien, te wachten op een wonder en uitkomst. Wacht jij? Vertrouw dan op God en op Zijn tijd! Want Hij heeft alles in Zijn hand en zorgt voor jou. Zie je geen uitkomst meer… Ik weet hoe moeilijk het is, maar – nog belangrijker – God weet dat ook, en ik hoop en bid dat je troost in Zijn Vaderarmen vindt en Hij je hart zal vullen met geduld en berusting. Én je uiteindelijk zal helpen.

Bible journaling inspiration #5

Zo vlak voor de vakantie stop op mijn blog wil ik nog wat inspiratie voor de crea dames en heren delen. Door mijn nieuwe werk maak ik niet meer iedere dag een bible journaling pagina, maar een paar keer per week lukt zeker nog. Hier maak ik heel bewust tijd voor. Voor mij is tijd in mijn bijbel tijd met God. Dus belangrijk om in te investeren. 

Met bevrijdingsdag maakte ik deze pagina, echt vrijheid krijgen we enkel door Jezus. Maar op een dag als bevrijdingsdag vind ik het leuk om die link te verwerken in mijn bijbel. Met achter de Hollandse vlag een tralie werk, als teken van gevangenschap. 

Psalm 106

Gebruikte materialen: waterverf stencil, grijze gelatos, zwarte fineliner, witte poscastift

Efeze 1

Gebruikte materialen: waterverf, zwarte fineliner, witte poscastift

Moederdag, niet altijd alles in je leven gaat zoals je het graag zelf zou willen. Voor ons heeft het een tijdje moeten duren voor we kinderen mochten ontvangen. De weg erheen was niet makkelijk, maar toch mochten we geloven dat God een plan had met ons leven en onze wens. Ieder jaar met moederdag voel ik me bevoorrecht en probeer ik iets bijzonders te maken in mijn bijbel. Dit jaar in spreuken, over God die een plan heeft. 

Spreuken 20:21

Gebruikte materialen: waterverf, zwarte fineliner, witte poscastift, tabje van een labeltje gemaakt.

Pinksteren, laat je vervullen met Zijn Geest

Handelingen 2

Gebruikte materialen: waterverf, zwarte fineliner, witte poscastift

In juni deed ik mee met een bijbelstudie van de GoodMorningGirls, het materiaal kan je nog downloaden en gebruiken op een moment dat jij wil. Bij sommige dagen maakte ik een bible journaling. 

Leviticus 25:4

Gebruikte materialen: waterverf, zwarte fineliner, witte poscastift

Markus 22

Gebruikte materialen: waterverf, zwarte fineliner, witte poscastift, wrijfsticker van de action

Bij de doopdienst van vrienden van ons maakte ik deze pagina. De dominee had een simpel maar goed voorbeeld over, hij zie zwart+rood=wit... dat kan natuurlijk niet, maar in God's waarheid kan het wel. Door God's bloed worden onze zonden wit. Dat beeld bleef hangen. Omdat onze vrienden een zoontje hebben moest ik aan een voetbal denken en daarin verwerkte ik de kleuren zwart, wit en rood.  De preek ging vooral over het voorleven en leren aan de kinderen over God. Ook maakte ik een schrijffoutje door in teach een extra H te schrijven.... gelijk een lesje in loslaten en niet perfect willen werken (maar wel erg jammer ...)

Psalm 22

Gebruikte materialen: waterverf, zwarte fineliner, witte poscastift

Herkenbaar voor je? Bidden en je zorgen bij God brengen en ze tegelijk weer oppakken en meezeulen. We mogen leren het los te laten en bij God te laten. 

Psalm 65

Gebruikte materialen: gelatos, stencil, zwarte stempel inkt, zwarte en grijze fineliner, witte poscastift

  

Ben je al wakker? Schijnt Jezus met Zijn licht al op je? Wordt wakker... blijf bij de les en verslap niet. Laat het duister niet winnen. 

Efeze 5:14

Gebruikte materialen: waterverf, zwarte fineliner, witte poscastift

preekaanTEKENingen

Op instagram ontdekte ik sermonsketsnotes. Een manier van aantekeningen maken tijdens de kerkdienst die erg lijkt op tekenen en handletteren. Het blijkt in America best een ding te zijn en waait nu dus langzaam over richting ons continent. 

In de kerk vind ik het lastig om te concentreren op een preek. Een preek duurt best lang en is vooral eenrichtingsverkeer. Niks mis mee, maar voor mij niet de manier om informatie te kunnen absorberen. Aantekeningen maken was ook niks voor mij.... Dan was ik meer bezig met schrijven en kiezen wat ik moest uitlichten... was mijn aandacht weer weg. Tot ik dus de sermonsketsnotes tegen kwam. Een soort mengelsmoes van aantekeningen, tekeningen en handlettering. Ik kom niet veel in de  kerk omdat dat geregeld nog te belastend is, maar als ik er ben, maak ik mijn aantekeningen op deze manier en onthou ik zoveel meer van de preek. Door dat ik er kleine tekeningetje bij maak onthou ik dat beeld vaak ook nog. Zo tekende ik bij een oneliner van een dominee een tekeningetje van een vlinder. De dominee zei dat gebed vleugels nodig heeft in de vorm van vasten en aalmoezen. Als ik dus nu iets hoor over het gebed, zie ik die vlinder voor me en moet ik denken aan de aalmoezen en aan het vasten. Voor mij als beelddenker is dit echt ideaal!

Sara Lindenhols schreef er op haar blog ook al over. Ook maakte ze een kort filmpje met wat simpele tips hoe je moet beginnen, ook voor mensen die niet kunnen tekenen. Zou je wel meer voorbeelden willen zien? Kijk dan eens op Instagram op de zoekterm sermonsketsnotes en/of preekaanTEKENingen. 

Ik gebruik mijn geliefde vulpen en kies per keer een kleurtje uit van de Stabilo fineliners die ik thuis heb staan. Soms neem ik nog dezelfde kleur potlood mee voor wat extra schaduw mogelijkheden. De eerste keer voelde ik me niet op mijn gemak in de kerk. Maar waarom eigenlijk? Ik deed toch niks geks.... dat is het gekke met gevoelens. Als je eens iets anders doet dan normaal, ben je geneigd bang te zijn dat iedereen er wat van vind. In de praktijk valt dat alles mee en zullen mensen het waarschijnlijk niet eens zien. Als ze het wel zien, zullen ze waarschijnlijk even nieuwsgierig over je schouder gluren... Dus relax... dit kan je gewoon in de kerk doen :)

Bible Journaling Inspiration #2

Zoals eerder beloofd zal ik vaker mijn bible journaling pagina's delen. Ik vind het bij anderen ook altijd leuk om te zien en doe graag inspiratie op bij mede creativelingen. Dus bij deze mijn inspiratie voor jullie!

Jeremia 31:3-4

Gebruikte materialen: gelatos, zwarte fineliner, witte poscastift, clear stamps en zwarte stempelinkt

Hebreeën 13

Materialen: gelatos, zwarte fineliner, witte poscastift

Jesaja  48:10, naar aanleiding van het lied Diamands van Hawk Nelson

Materialen: gelatos, zwarte fineliner, witte poscastift, velum, 

Psalm 127:2

Materialen: gelatos, waterverf (spetters), zwarte fineliner, washitape, veertje (action), witte poscastift

Jesaja 43:4

Materialen: gelatos, witte poscastift, zwarte fineliner

Lucas 15:4 naar aanleiding van het lied Reckless Love van Cory Asbury

Materialen: gelatos, zwarte fineliner, witte poscastift, sticker, velum

Efeziërs 3:14-21

Materialen: gelatos, zwarte fineliner, witte poscastift, paperclip en kwastje (action)

Mattheus 11:28

Materialen: gelatos, zwarte fineliner, stickers, witte poscastift

Genesis 37:23-24

Materialen: gelatos, stickers, zwarte fineliner, witte poscastift, paperclip, stukje tekst uit de leeskalender van Tear, stickers (hema)

Psalm 100:1

Materialen: gelatos, zwarte fineliner, witte poscastift, zelfklevend lint (action), clearstamps en zwarte stempelinkt

Romeinen 8

Materialen: gelatos, witte poscastift, zwarte fineliner

Psalm 63: 4 en 8

Materialen: gelatos, zwarte fineliner, witte poscastift, washitape

Johannes 4

Materialen: gelatos, witte poscastift, zwarte fineliner, stencil, zwarte dew drop versa magic inkt

Marcus 4: 41

Materialen: gelatos, zwarte fineliner, witte poscastift, stempel (doornenkroon), zwarte dew drop versa magic inkt

Exodus 15

Materialen: acryl verf, zwarte stift, witte poscastift, sticker (hema)

Maleachi 3:20 (of 4:1)

Materialen: waterverf, zwarte fineliner, witte poscastift, sticker (hema), stempel, washitape, paperclip en tossel

Marcus 4:30-33

Materialen: gelatos, witte poscastift, zwarte fineliner, stempel en zwarte inkt, paperclip en tossel (action)

Psalm 5:4

Materialen: gelatos, zwarte fineliner, witte poscastift, washitape

Wat is er voor jou aan het kruis gespijkerd?

Vandaag is het Goede Vrijdag. Ik weet niet of jij gelovig bent of niet. Dat maakt voor mij niet uit. Je bent welkom om mee te lezen. Als je al wat langer mee leest zal je merken dat ik wel gelovig ben. Vandaag is een belangrijke dag voor ons christenen. Want op deze dag werd Jezus aan het kruis gespijkerd voor onze zonden. Met Pasen stond Hij op uit de dood. Daarom zijn deze dagen zo belangrijk voor ons. Mocht je ooit vragen hebben over het geloof of onze keuzes niet snappen... schroom niet om me te mailen!

Hij ging voor jou en mij aan het kruis...

Ik vind het fijn om me rond deze periode weer te verdiepen in het lijden en sterven van Jezus. Om het echt even diep door te laten dringen. Want wat een enorm offer was dat. Het maakte me stil en dankbaar. Maar daarnaast voel ik een enorme blijdschap in mijn hart opborrelen. Juist omdat Hij zei: Het is volbracht. Dat maakt dat ik in Christus rein voor God mag staan. Omdat Jezus later weer opgestaan is weet ik dat ik geen dood zal sterven... maar eeuwig mag leven. 

Stralen vanuit het kruis

Laatst hoorde ik een preek dat de lijdenstijd juist een blijde tijd zou moeten zijn. Ipv dat we ook zelf het lijden en zware gevoelens opzoeken. Of ik het daar 100% mee eens ben weet ik niet. Maar toch zette het mij aan het denken. Het is goed om Zijn lijden te herdenken, maar dat mogen we doen vanuit de wetenschap dat alles is volbracht. Als Goede Vrijdag en Pasen voor jou persoonlijk zijn gaan leven, dan zal je anders zijn. Dan moeten mensen aan je merken dat Jezus en Zijn offer voor jou belangrijk zijn. Dan ga je iets uitstralen. Blijdschap en dankbaarheid... Stralen vanuit het kruis.... 

...en nee daar is geen malletje voor. Dat je op X of Y manier moet stralen en iets te merken moet zijn. Bij een ieder is dat persoonlijk en laten we elkaar vooral geen "wetje" opleggen met hoe dat stralen eruit moet zien. 

Wat is er voor jou aan het kruis gespijkerd?

Durf je diep in je eigen hart en leven te kijken? Te zien waar het fout gaat? Wat er beter mag? Als je dat helder hebt...breng het dan bij Jezus. Want Hij hing voor jou aan het kruis. En jouw zonden zijn aan het kruis gespijkerd. Dus wat is er voor jou aan dat ruwhouten kruis gespijkerd? Ongeacht wat je ook gedaan hebt of zelfs nog zal doen. God's genade is zo groot.... 

Zijn goedentierheid is enorm. Goedentierenheid betekend goedheid die blijft groeien omdat God jou en mij niet loslaat. Dus als je twijfelt of je zonden wel vergeven zullen worden. Of je wel "goed genoeg" bent voor God. 

JA!!!

Want Zijn goedentierenheid blijft groeien en Hij ziet jou in Jezus als rein. Het enige wat jij hoeft te doen... is naar Hem toe te gaan!

Meet the Blogger... *Petrina

Naast dat ik zelf veel blogs schrijf, lees ik ook graag blogs. Ik lees het alsof ik een tijdschrift lees. Dan een recept, daarna een stukje bijbelstudie, dan weer een stukje over opvoeden enz...Heerlijk en scheelt tijdschriften kopen ;). Door de blogs heen leer je de schrijvers best goed kennen. Bij sommige blogs is dat wat minder duidelijk. Omdat ik eigenlijk altijd nieuwsgierig ben naar de mensen achter een blog, verzon ik deze "meet the blogger" gastblogronde.... Ik deed een oproep onder de bloggers die ik ken met de vraag of ze mee wilde doen. En dat wilde ze.... dus deze maand voor jullie.. 8 bloggers die zichzelf graag aan jullie voorstellen en wat meer vertellen over hun blog en bloggen. 

Met Petrina sluiten we deze gastblogronde af, ze blogt op schrijfgelukjes.blogspot.nl

Wie ben je? 

Ik ben Petrina Haak en 31 jaar oud. Ik ben getrouwd op 16-11-2016 met een hele lieve man en bonus vader voor mijn kindjes. Samen met mijn man heb ik een samengesteld gezin. Dit is mooi, bijzonder en heel waardevol maar tegelijk ook kwetsbaar. Juist omdat we eigenlijk allemaal uit andere families komen en nu bij elkaar zijn gebracht. Samen met mijn man heb ik nu 5 kinderen. 2 kinderen heb ik mogen ontvangen met mijn ex. Ik heb een zoon van 11 en een dochter van 9. Mijn man heeft 3 kindjes. Een zoon van 11 een dochter van 9 en een dochter van 7. Het is een rijkdom om zoveel gezelligheid in huis te hebben, zoveel knuffels te mogen ontvangen en zoveel liefde te mogen delen.

Heb je naast bloggen nog hobby’s?

Ik heb naast bloggen inderdaad nog hobby’s, eigenlijk ook nog wel veel. De hobby’s waar ik nu tijd voor heb zijn:

Haken
Marsepein taarten maken
Bible journalen
Bijbelstudie
Zingen in een koor

Wat is je lievelingsseizoen en hoe geniet jij daarvan?

Eigenlijk heb ik twee favoriete seizoenen. De lente en de herfst. In de lente kan ik zo genieten dat alles weer groen word. Ik kijk er nu al naar uit! Alles wat dan weer nieuw leven krijgt, nog mooier en voller gaat bloeien als het jaar ervoor. De lente prikkelt eigenlijk daardoor ook altijd iets in mijn hart. Dat dan weer hoop krijgt, nieuwe levenskrachten en zin vind om van alles te doen. Het lijkt voor mij ook altijd of alles wat makkelijker word. Zo kan ik makkelijker uit bed komen, meer rust vinden door even stil te staan in de zon of te luisteren naar de vogels.

De herfst vind ik ook een heerlijk seizoen, net zo lekker als de lente. Al die schitterende kleuren, de bomen die de bladeren loslaten. Ook dat vind ik iets om van te genieten. Als het dan regent heerlijk binnen op de bank zitten, boek of tijdschrift erbij en de kaarsjes aan. Alles gaat eigenlijk even op pauze. Ook dat geeft mij innerlijk rust. Op een andere manier als de lente, maar denk dat het wel precies dat is waardoor ik beide seizoenen waardeer. De rust die ik erin vind.

Als je 5 dingen mag kiezen waarvan jij een grote smile krijgt, welke zijn dat dan?

Mijn man

Onze kindjes
De manieren waarop God werkt in mijn leven
Vriendinnen
Mijn studie HBO Toegepaste Psychologie en alles wat ik daarin mag leren

Voor welke lekkernij mag je wakker gemaakt worden? (en ja uiteraard blijven we het liefst gewoon allemaal slapen ;)...)

O dit is echt een erge vraag, want ik vind eten zo lekker. Nu moet ik kiezen omdat dit echt heel moeilijk is. Dropjes het liefste honing drop of zoute drop.

Je bent blogger, waarom ben je begonnen met bloggen?

Ik schreef al heel lang, omdat ik veel meegemaakt had was dat voor mij één van de manieren die mij hielpen om te verwerken. In 2014 ben ik begonnen met wat stukjes te schrijven op mijn Facebook. Hierop kreeg ik feedback van mensen en heel veel reacties. In hetzelfde jaar ben ik als volwassene gedoopt en de nacht voordat ik gedoopt werd droomde ik en daarin werd mij gezegd dat ik zou gaan spreken en schrijven. Tijdens mijn doop kreeg ik de profetie mee dat ik moest gaan schrijven. Ik dacht: O dat doe ik al en ging daarmee door op mijn Facebook. Hierin merkte ik iets bijzonders, met alles wat ik meegemaakt had kon ik mensen helpen, inspireren en motiveren. Niet veel later kreeg ik via Facebook de reactie van Lineke, schrijfster op de blog: kostbaar en geliefd, of bloggen niet iets voor mij zou zijn. Daardoor ben ik echt gestart op een eigen blog.

Welke blog is van jou?

De blog: schrijfgelukjes.blogspot.nl

Heb je een eigen onderwerp en waarom koos je voor dat onderwerp?

In mijn blog heb ik verschillende onderwerpen opgenomen. Zo vind je er:         Bijbeltekst van de week. Dit zijn blogs waarin ik Bijbelstudies deel met een jaar thema. Voor 2018 is dit het thema vertrouwen. Iedere week leer ik een Bijbeltekst uit mijn hoofd, en die deel ik op mijn blog, ik journal erbij in mijn Bijbel en ik deel een blog met wat deze tekst mij heeft mogen leren.

·         Gezinsmomenten om de Bijbel. Wanneer wij als gezin met z’n zevenen samen zijn, dan gaan we met elkaar een gedeelte of tekst uit de Bijbel behandelen. Dit doen wij door middel van Bijbellezen, bidden, liedjes zingen en een werkje of toneelstuk. Hierdoor word het voor de kinderen uitgelegd. Op deze manier willen wij onze kinderen onderwijzen en mogen wij delen wie God de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest voor ons is. Hiermee ben ik begonnen na mijn vraag: Hoe kan ik mijn geloof doorgeven? Hierop kreeg ik van Ilse de tip om hiermee te starten. Dit heeft al vele mooie momenten opgeleverd.

·         Inspirerende blogs waarin ik kwetsbaar deel over mijn leven. Het gebied waarin ik vooral wil inspireren is op het gebied van: Leven met God!

Wanneer ben je begonnen met bloggen?

12-02-2015

Hoeveel tijd in de week besteed je aan je blog?

Het wisselt een beetje maar ik schat zo ongeveer 6 uur per week.

Op welke plek blog je en waarom blog je daar?

Ik blog in de woonkamer achter de computer. Vaak op momenten dat ik even rust heb. Het gebeurd weleens dat ik mijn blog wel ergens anders heb geschreven op papier. Bijvoorbeeld lekker in het zonnetje op mijn plekje. Dat is in onze erker aan de voorkant. Een plek waar ik rustig zit, lekker naar het groen buiten kan kijken en is eigenlijk echt een beetje mijn plek van het huis geworden.

Wat is een onderwerp waar je graag over zou willen bloggen?

Alle onderwerpen waarover ik wil bloggen, gebruik ik ook. Niet altijd direct op het moment dat ik het binnen krijg, maar ik deel het uiteindelijk wel. Vaak ook op een moment dat het voelt alsof het zo moet zijn.

Welk onderwerp durf je niet over te bloggen en wat houdt je dan tegen?

Onderwerpen waarin ik iemand anders z’n kwetsbare verhaal deel. Ik kan heel goed kwetsbaar schrijven over mezelf. Maar ik wil ervoor waken om mensen op mijn blog aan de schandpaal te plaatsen. Ook wil ik niet dat mensen het idee krijgen dat alles wat ik met hen deel, of wat zij met mij delen, op mijn blog verschijnt.

Wie zou je als gastblogger nog eens willen uitnodigen op je blog?

Ik vind het lastig om hier expliciet namen te noemen. Want ik ken zoveel waardevolle bloggers. Hiermee wil ik niet, per ongeluk, 1 van hen over het hoofd zien. Ik kan wel een bepaalde groep bloggers omschrijven. Dan zou ik gastbloggers uitnodigen die ik ook kwetsbaar, inspirerend en motiverend schrijven.

Hoe ambitieus ben je als het op bloggen aankomt?

Ik ben een vrouw met veel zelf discipline. Dat zie ik ook terug in mijn blog. Wel heb ik hiermee om leren gaan. Mijn blog gaat niet boven mijn leven. Zolang het bloggen, en ook alles daaromheen, past in mijn leven, ben ik wel gedreven en gemotiveerd. Ik heb alleen geleerd dat het geen moeten is. Het is gave, een talent. Ik mag die inzetten en gebruiken, zodat deze ook kan ontwikkelen. Maar mijn talent hoeft niets iets te zijn waarover ik mijn nek breek. Dan gaat de kracht ervan alleen verloren. Er speelt veel in mijn leven, waardoor ik eigenlijk iedere dag kijkt naar wat die dag haalbaar is. Met mijn blog heb ik niet ambities in de zin van geld verdienen of zoveel mogelijk volgers ontvangen. Veel meer is het iets wat ik doe in gebed met God. Waarbij ik vraag, of Hij, wanneer Hij dat kan gebruiken, mijn blog wilt zegenen. En aan de juiste persoon wil laten lezen.

Waar ben je het meest trots op, op het vlak van bloggen?

Ik voel niet echt trots, wel kan ik een diepe blijdschap ervaren of echt geraakt zijn als ik reacties van mensen lees. Wanneer ik lees wat mijn schrijfsel met iemand heeft gedaan, of hoe het iemands leven heeft veranderd, dan kan ik daar diepe vreugde door ervaren. Dat maakt mij dankbaar en vaak ook stil.

Wel eens gênante reacties gehad of boze reacties en wat doet dat met jou?

Hier heb ik geen ervaring mee.

_________________________

Dank je Petrina voor je blog. Mooi om jouw verhaal te lezen. Wat fijn dat je zo aan de slag bent gegaan met "mijn" tip ooit! Succes met alles wat je doet!

Waardevol of waardeloos

Het is donderdagmiddag, halftwee, en ik zit aan tafel zit ik te snotteren, want na een pittige revalidatie voor chronische rugpijn en bekkenproblemen en bijna een jaar in de ziektewet, is er deze dag een oordeel over mij geveld. Niet het eerste, want voor mijn werk als bloemist ben ik al maanden geleden al afgekeurd, maar er is opnieuw een arbeidsdeskundige langs geweest – nu om erachter te komen of er op mijn huidige werkplek nog mogelijkheden voor mij zijn – en wat ik zojuist te horen heb gekregen, is niet wat ik hoopte.

‘Helaas mevrouw, we zien voor u geen mogelijkheden meer bij uw huidige werkgever,’ aldus de arbeidsdeskundige. ‘Wij adviseren om het 2e spoor-traject op te starten.’ Een 2e spoor-traject houdt in dat je met je beperkingen een nieuwe, passende baan moet gaan zoeken. Oftewel: solliciteren, trainingen en cursussen volgen, gesprekken voeren en veel verplichtingen.

Gelukkig komt het oordeel per mail en ben ik alleen. Zo kan ik de boodschap goed in me opnemen en mijn tranen onbeschaamd de vrije loop laten. Ik wist het. Ik voelde het. Ik wilde het niet. Er gaat zo veel door me heen. Ik ben blij, want inderdaad op mijn werk zijn geen mogelijkheden meer. Een ander deel van me is boos, want nu moet ik een pittig traject gaan volgen en daar heb ik ook niet om gevraagd. Een ander deel voelt zich klein en bang. Bang voor wat komen gaat. Bang voor het onzekere. Bang voor de stap buiten mijn comfort zone.

Ik voel me rot, want wat voor nut heb ik nog? Ben ik nog van waarde? vraag ik me af. Voor mijn huidige werkgever duidelijk niet. In de thuissituatie ben ik voor mijn gevoel ook flink in waarde verminderd, want wat ik als vrouw en moeder allemaal zou moeten doen, lukt niet. Het voelt alsof ik mislukt ben.

Het duurt even, maar langzaam drogen mijn tranen op. Geleidelijk aan komt de storm in mijn binnenste tot rust en dan – heel voorzichtig – voel ik het. Hoor ik het. Diep vanbinnen.

Je bent een wonder,

je bent bijzonder,

je bent een parel in Gods hand.

De woorden dringen tot me door. Ik ben van waarde, omdat ik Zijn dochter mag zijn. Hierdoor kan ik de toekomst anders zien. Naast mijn rugproblemen heb ik nog steeds de kwaliteiten die ik van mijn Vader heb gekregen en nu mag ik ze gaan gebruiken voor een nieuwe baan. Dat zal best pittig zijn in het begin, maar God is bij me en daarom durf ik erop te vertrouwen dat het zal lukken. Maar nog belangrijker is: Hoe het ook gaat – goed of slecht – ik word er niet minder door. Ik ben – en blijf – waardevol.

Voel jij je weleens waardeloos? Weet dat God zo niet naar jou kijkt! Hij houdt zo ontzettend veel van je. Laat dat binnenstromen in je hart.

~deze post verscheen eerder op Sestra~

Gastblog Evelyn over eten in Azie

Vandaag heb ik voor jullie weer een gastblog van Evelyn. Zij en haar gezin zijn uitgezonden naar Zuidoost-Azie om daar te werken voor Wycliffe Bijbelvertalers. Wat ze daar precies doen en hoe hun leven eruit ziet, daar blogt ze over. Mocht je vragen hebben? Ben je nieuwsgierig naar hun werk? Of hoe ze leven? Laat de vragen als reactie achter en zo voorzie je Evelyn van nieuw blogmateriaal!

Vandaag vertelt Evelyn het eten wat daar natuurlijk compleet anders is ;). Super leuk voor mij als foodblogger om te lezen!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Eten in Azie

Het eten hier is heel anders dan in Nederland. Ook het boodschappen doen is een ander verhaal. Allereerst eet men hier voornamelijk rijst en noedels. Er worden veel pepers, knoflook en groenten gebruikt die we in Nederland niet kennen. Zelfs de groenten die we wél kennen, smaken hier anders dan thuis. Het is dus niet zo simpel om iets te maken met een smaak die vertrouwd is van thuis. De mensen hier eten 3 keer per dag rijst of noedels; bij ontbijt, lunch en avondeten. 

Sociale bezigheid

Eten hier is een sociale bezigheid en doe je amper thuis of in je huis. Het eten is hier ook spotgoedkoop (voor nog geen euro heb je hier een maaltijd) en superlekker. Daar zijn we natuurlijk heel blij mee! Koud water bij je eten is soms gratis en anders kost het je maar 10 cent. Ook een colaatje of ander drinken bij je eten is goedkoop en kost minder 50 cent. Wijn, bier en andere alcoholische dranken zijn door de hoge accijns wel erg duur, dus dat drinken we bijna nooit. 

Eten is een belangrijk deel van het leven en gebeurt overal en door de hele dag heen. In de hele stad heen zijn markten waar eten bereid wordt en waar je even kunt eten. Ook zijn langs bijna alle wegen eetstalletjes te vinden waar je lekkere maaltijden vindt. 

Boodschappen in Zuid-Oost Azie

We halen onze boodschappen op de markt, of bij de Makro (zelfde bedrijf als in Nederland!) omdat we ernaast wonen. Een andere supermarktketen in westerse stijl waar we weleens naar toe gaan is BigC. De Makro hier is echter wel een andere beleving dan in Nederland. Niks geen verpakt vlees of vis; de geursensatie blijft keer op keer een uitdaging! We kunnen gelukkig producten zoals pasta, muesli, kaas (Goudse) en yoghurt vinden, maar dan houdt het ook wel een beetje op met de westerse producten in de Makro. Plus dat zuivel en westerse producten van een andere prijscategorie zijn (lees: heel duur in vergelijking met Nederland). Zulke etenswaren zijn voor ons echt een traktatie; we eten meestal lokaal voedsel. Verder was ik wel verbaasd dat het me zoveel tijd en moeite zou kosten op etenswaren te vinden waar ik mee werken kan en die we ook lekker vinden. Gelukkig moet ik zeggen dat we de lokale keuken enorm kunnen waarderen als gezin dus dat zit enorm mee! We spreken de taal nu meer en ontdekken daardoor steeds meer nieuwe lekkernijen. Inmiddels maak ik wel steeds meer en meer het eten zelf, omdat erop uit gaan tijdrovend is en de kinderen tijd voor hun huiswerk nodig hebben. Ook al is eten halen vaak goedkoper dan zelf (westers) voedsel bereiden. 

Eten wat gemist wordt

Wat wij qua eten het meest missen, zijn de vele soorten brood en het beleg wat we in Nederland kennen. Maar ook dingen zoals drop, chocola, pepernoten en frikandellen. We maken hier wel zelf dingen, hoor, zoals bitterballen, pastasaus, huzarensalade, ragout, boterkoek, poffertjes en pannenkoeken, maar helemaal hetzelfde als in Nederland is het nooit. Ik heb nog nooit zoveel uitgeprobeerd en gemaakt als hier, maar een paar bitterballen duurt wel even om te maken, dus die hebben we nu nog maar één keer gegeten. Wat ook het koken en bakken bemoeilijkt zijn de mieren; het is enorm oppassen dat je iets heel goed schoonmaakt, anders heb je een volksverhuizing van mieren op je aanrecht. Ik heb een kast special voor mieren waarvan de poten in bakjes staan zodat mijn voedselvoorraad veilig is. 

Recepttips!

Tot slot nog een aantal gerechten die we hier vaak eten en erg populair en goedkoop zijn:

Pad Krapow
Penangkip

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Wil je meer informatie? Dan kan je kijken op hun site www.familieopmissie.nl. De toegangscode is 2559. 

Omdat Evelyn en haar gezin leven van giften geef ik jullie graag een linkje zodat jullie hun evt kunnen steunen. Veel kleine beetjes, maken een groot beetje... Doneren? Kan via deze link