Die vraag wordt hier al heel lang gesteld... Nou ja gesteld... Er waren periodes waarin er om gesmeekt werd. Die periodes verdwenen weer, maar toch bleef het een grote wens van de jongens. Toen we vrienden te logeren hadden, sliepen de jongens een paar dagen bij elkaar en rekte het zo lang mogelijk op. "Stiekem" hoorde ik ze smoezen dat ze het een week gingen proberen en dan zouden vragen of ze weer op 1 kamer mochten slapen, want dan hadden ze in hun beleving het bewezen dat het kon.
Verrassing....
Ineens had ik een idee hoe het zou passen op de kamertjes en ik belde Hans op om te vragen of hij op een vrije middag van mij ook een middagje vrij kon nemen. De jongens zouden al bij opa en oma zijn, dus dat kwam goed uit. Samen.... nou ja vooral Hans, versleepte we alle meubels naar de juiste kamers. De kamers werden gelijk goed gestofzuigt en kleine rommeltjes konden gelijk weg. Jullie snappen dat de verrassing 's avonds enorm was :).
2 jongens 1 kamer...
Hun idee met 1 kamer was namelijk dat ze dan 1 speelkamer over zouden houden... eentje waar het lego dorp dan lang mocht blijven staan of de playmobile werkplaats....Ach waarom ook niet. Dus onze mannen zijn de trotse bezitters van 2 kamers. In 1 kamer slapen ze gebroederlijk en in de andere spelen ze samen. Ze zijn elkaar beste vrienden en van tijd tot tijd ook elkaars beste vijanden. Maar toch wilde ze dolgraag bij elkaar op de kamer. Eigenlijk spelen ze altijd samen en hebben geen eigen speelgoed, alles is van "ons" zeggen ze dan. Hoe schattig en heerlijk om te zien met hun 10 en 8 dat ze nog zo verknocht zijn aan elkaar en zo graag samen zijn. Hoe lang dat nog duurt met een puberteit die staat te trappelen om in te treden weten we niet... maar gelukkig hoeven we dan alleen maar een middagje te schuiven en hebben ze hun eigen kamers weer.
Maandje verder...
Ondertussen slapen de mannen al een maand samen. Wij waren er een beetje bang voor dat het na een tijdje heel braaf zijn en bewijzen dat ze het kunnen, het een feest zou gaan worden 's avonds. Maar dat valt alles mee... Het is voor hun ook normaal, natuurlijk horen we ze wel eens kletsen, maar goed daar gingen ze hiervoor hun bed uit ;)... Dus beter niet. Als het te gortig wordt lopen we even naar boven. Zelf zijn ze er dol gelukkig mee. De afspraak is dat er in hun slaapkamer niet gespeeld mag worden ivm te weinig loopruimte. De speelkamer.... daar mogen ze doen wat ze willen... 1x in de maand moet de grond leeg zodat de hulp kan zuigen en dweilen. Ze genieten er super van! En wij ook, want we breken onze nekken niet meer over grote bouwwerken of stappen niet meer pijnlijke legoblokjes in het donker.
Natuurlijk heb ik ook nog foto's voor jullie.
Slaapkamer...
Er is niet veel loopruimte of extra plek, maar eigenlijk is dat ook niet nodig. In de lades onder hun bed staan bakken met playmobile en duckies.
De speelkamer...
de kamer waar het stiekem allemaal om ging ;)...
De legotafel, hierop wordt gebouwd...
De opberghoek voor lego... en ja we hebben belachelijk veel.... Dat heb je met 2 jongens die dol zijn op lego, dat vragen voor hun verjaardagen en zelf bij elkaar sparen.
Leeshoek/Huiwerkhoek/Kleurhoek... geef er maar een naam aan.
Haha gezellige blog weer, ik lees hem voor aan mijn man: onze jongens (3) moesten op 1 kamer slapen. Mijn man vond dit maar niks, zag het als "tekort doen". Toen oudste naar het V.O. ging kreeg hij een kamer(tje) alleen.
BeantwoordenVerwijderenZelf sliep ik vroeger ook met mijn zus op 1 kamer. Vaak grootste lol, maar toch denk ik stiekem dat het met jongens makkelijker is....